Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

01.Mastodon - The Hunter




You own the darkness
And taken my sight
You buried the stars underground
You've stolen the night

Ένα από τα πιο άσχημα φυλαγμένα μυστικά αυτής της Blogovision πρέπει να είναι ποιο άλμπουμ θα είχα στην πρώτη θέση. Λίγο να είχε προσέξει κανείς κάποιο tweet μου, κάποιο ποστ μου σε facebook, google plus, ακόμη και στα προηγούμενα εδώ, ήξερε. Και δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να αποφασίσω, ήξερα πως αυτό θα είναι το άλμπουμ της χρονιάς μερικές ώρες μετά την κυκλοφορία του.



I killed a man 'cause he killed my goat
I put my hands around his throat
He tried to reason with the sky and the clouds
But it didn't matter, 'cause they can't hear a sound

Μετά την επιτυχία που γνώρισαν με το προηγούμενο άλμπουμ τους, τα παλικάρια από την Georgia είπαν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Μπορεί και από αντίδραση. Έτσι μπήκαν στο στούντιο χωρίς κάποιο συγκεκριμένο κόνσεπτ, με τα τραγούδια που έγραφαν κατά την διάρκειά της περιοδείας τους και προσπάθησαν να βγάλουν ένα ελαφρώς πιο απλό και πιο χαρούμενο, αν μπορεί να το πει κανείς, άλμπουμ.



Through fire embers glow
Haunted I lift the stone
Letting go your spirit flies

Εξάλλου το "Crack the Skye" ήταν αφιερωμένο στην αδερφή του drummer Brann Drailor που είχε αυτοκτονήσει όταν ήταν έφηβη. Δεν ήθελαν να ξανακάνουν κάτι τόσο συναισθηματικά φορτισμένο. Πως τα έφερε όμως η μοίρα να πεθάνει ο αδερφός του Brent Hinds ενώ κυνηγούσε κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων. Και να αποκτήσει και αυτό το άλμπουμ την δικιά του σύνδεση με μια τραγωδία μέσω του τίτλου του και του ομώνυμου τραγουδιού...



Black feet scraped and scarred and dripping blood
Rain come down take me with your flood

Με τι έχουμε να κάνουμε όμως εδώ; Πρώτα πρώτα με το πέμπτο στην σειρά εξαιρετικό άλμπουμ των Mastodon. Και με άλλη μια αλλαγή της μουσικής τους πορείας που δεν φαίνεται μόνο αλλά είναι και φυσική. Κάθε άλμπουμ τους διαφέρει από το προηγούμενο αρκετά αλλά μοιάζει και σαν φυσική του μετεξέλιξη. Κάθε άλμπουμ τους βρίθει νέων ιδεών αλλά και γεφυρών με το παρελθόν τους. Αυτό συμβαίνει και στο "The Hunter".



With the lights down low
Wrapped up like a baby
And your hair hangs long
Surrounding my face

Κλασικά heavy metal τραγούδια, punk ξεσπάσματα, ψυχεδελικές μελωδίες, μεγάλες sludge και stoner στιγμές. Όλοι συμβάλουν σε αυτό το άλμπουμ και οι επιρροές είναι άπειρες. Κάποια κομμάτια θα τα ζήλευαν οι QotSA, κάποιο θα μπορούσαν να το'χαν βγάλει οι Pink Floyd, ένα μπορείς να το πεις μέχρι και pop. Κι όμως κανένα δεν θα το μπέρδευες με κομμάτι άλλου συγκροτήματος. Η προσωπική τους σφραγίδα είναι παντού. Και το καλύτερο; Όλα αυτά τα τόσο ανόμοια δένουν υπερβολικά αρμονικά.



Into the spectrelight
Into the afterlife

Τι άλλο να γράψω όμως; Α, πως στο Spectrelight τραγουδά και ο Scott Kelly των Neurosis.



01.Mastodon - The Hunter
02.Red Fang - Murder The Mountains
03.Machine Head - Unto the Locust
04.Blood Ceremony - Living With the Ancients
05.Foo Fighters - Wasting Light
06.SubRosa - No Help For The Mighty One
07.Sigiriya - Return to Earth
08.The Men - Leave Home
09.Black Tusk - Set the Dial
10.Witch Mountain - South of Salem
11.Graveyard - Hisingen Blues
12.Ramesses - Possessed by the Rise of Magik
13.The Chemical Brothers - Hanna
14.The Atlas Moth - An Ache for the Distance
15.Fair to Midland - Arrows & Anchors
16.Yob - Atma
17.Liturgy - Aesthethica
18.Wolves Like Us - Late Love
19.Feist - Metals
20.Anthrax - Worship Music

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ε μα ναί...

Hellboy είπε...

Μα δεν γινόταν αλλιώς!