Κυκλοφορίες 31 - 08 - 2011

Ας ρίξουμε μια ματιά στο τι συμβαίνει στον "θαυμαστό" κόσμο του DCU.


To Flashpoint #5 τελειώνει με έναν όχι τόσο ικανοποιητικό τρόπο. Α,ναι, άλλαξε το μέλλον και τι έκπληξη δεν έφταιγε μόνο ο "κίτρινος Flash" αλλά και ο κανονικός που του έλειπε η μαμά του και ω θεέ μου, κάντο να σταματήσει. Τέλος πάντων, ο Flash με την βοήθεια των Supes και Bats αυτού του παράλληλου κόσμου  καταφέρνει να διορθώσει τα πράγματα. Αλλά όχι ακριβώς. Και κάπως έτσι δικαιολογούνται οι αλλαγές στο σύμπαν της DC και φυσικά το reboot σχεδόν όλων των τίτλων. Και το ό,τι κλαίει ο Bruce Wayne...

Πρώτο από τα 52 νο.1 της DC το Justice League #1. Φρενήρης ρυθμός για ένα comic που χωρίς να είναι κακό, που ίσως να μπορούσες υπό άλλες συνθήκες να το πεις ακόμη και καλό, αποτυγχάνει σαν εισαγωγικό τεύχος. Οι μπάτσοι κυνηγούν τον Batman, εμφανίζεται ένας clueless Green Lantern ενώ ο Superman δεν είναι αγαθό αγροτόπαιδο αλλά κάτι σαν δημόσιος κίνδυνος όπως και ο Batman. Αυτό και τίποτα άλλο,έτσι τελειώνει το τεύχος! Επίσης το ύφος του και σε αυτό φταίει μάλλον και το artwork του Jim Lee θυμίζει υπερβολικά το All Star Batman του προαναφερθέντα και του Frank Miller. Κι εντάξει, εμένα μπορεί να μου άρεσε πολύ γενικά όμως δίχασε. Η DC γιατί κοπιάρει ιδέες από κει;

Καλό και το Locke And Key Clockworks #2. Σοκάρει στο ξεκίνημά του για όποιον είχε ξεχάσει έστω στιγμιαία τι διαβάζει χωρίς όμως να επενδύει στις φτηνές εντυπώσεις. Με αυτήν την σκηνή ο Hill μας δείχνει πόσο λάθος έχουν κάνει τα δυο μεγάλα αδέρφια που έχουν ηρεμήσει θεωρώντας πως έχουν γλιτώσει από τον Dodge. O τελευταίος στο σώμα του Bode Locke, υπεράνω κάθε υποψίας, εκτελεί τα σχέδιά του με ιδιότυπη άνεση και μεγάλη επιτυχία.

Τι μπορεί να πει κανείς για το Angel And Faith #1; Θετικά κυρίως πράγματα όπως αυτά που λέει ο Dark Tyler.  Ή όχι τόσο θετικά σαν αυτά που θα βγουν από την κακιασμένη μου ψυχή. Λοιπόν, αυτό το comic αποτελεί προπομπός του Buffy Vol.9 που θα ακολουθήσει. Σαν τεύχος έχει ένα ενδιαφέρον, Angel και Faith πάντα ταίριαζαν. Το πρόβλημα όμως είναι πως συνεχίζει από κει που μας άφησε το Buffy Vol.8. Ρίχνουν που ρίχνουν την μπηχτή για το Angel της IDW, πως δεν θυμάται κανείς ποιος έσωσε το L.A. από την κόλαση ή στην περίπτωσή μας πως δεν έχει σημασία τι έγινε σε αυτό το  comic, κάντε το ίδιο και στις Dark Horse. Κανείς δεν θέλει να θυμάται το Buffy Vol. 8 από την μέση και μετά.

Στο Invincible #82 ο Robot επιστρέφει στην Γη από κάπου που δεν είχα καταλάβει πως είχε πάει είτε γιατί ο Kirkman δεν μας το'δειξε είτε γιατί το ξέχασα και αποδέχεται μια θέση που του προτείνει ο Cecil. Στο τέλος του τεύχους μάλιστα ο Cecil θα κάνει μια παρόμοια πρόταση και θα εμπιστευτεί ένα μυστικό στον Mark. Φυσικά για να φτάσουμε μέχρι εκεί μεσολαβεί μια άσκηση εμπιστοσύνης μεταξύ του Mark και μιας πράσινης εξωγήινης. Και όχι, τίποτα απ'όλα τα παραπάνω δεν κάνει το τεύχος συναρπαστικό.

Κλείνω με το Uncanny X-Force #14. Καλό τεύχος, πως να μην είναι άλλωστε αφού έχει και τον Opena στους συντελεστές αυτήν την φορά. Γενικά είναι μια καλή σειρά που ενώ έχει τις αστοχίες τις ισοσκελίζει κάθε φορά με κάποιο πολύ καλό τεύχος. Αν υπάρχει κάποιος για να μην τις ρίξει κάποιος μια ματιά είναι επειδή την θεωρεί υπεύθυνη για την καθυστέρηση του επιλόγου του Fear Agent.