Κυκλοφορίες 14 - 03 - 2012

Όχι, δεν θα δω το φινάλε του Luck. Θα κάτσω να γράψω post ακούγοντας το De Vermis Mysteriis των High On Fire.


Ξεκινώ με το φανταστικό Batman And Robin #7. Τελική αναμέτρηση μεταξύ Ducard και Wayne, δράση, αγωνία, παραλίγο μέχρι και λίγη συγκίνηση. Παραλίγο γιατί ο Damian καταφέρνει να σου παγώσει το αίμα και να σε κάνει να αναρωτηθείς τι να μπορεί να κάνει ο πατέρας του και οι φίλοι και συνεργάτες για να τον βάλουν στον σωστό δρόμο. Οι Tomasi και Gleason, παρέα με το άλλο δίδυμο φωτιά, τους Snyder και Capullo σε κάνουν να χαίρεσαι που διαβάζεις comics με τον Batman. To Batman And Robin είναι ένα από τα comics που σε κάνουν να έχεις μια θετική γνώμη για το εγχείρημα των new52 της DC.

Άλλο ένα comic που κατέχει αυτήν την ιδιότητα είναι το Batwoman. Το Batwoman #7 έχει παρόμοια δομή με αυτήν του #6. Στην αρχή και στο τέλος δείχνει αποσπάσματα από την μάχη με έναν μεγάλο αντίπαλο και στην μέση πως φτάσαμε μέχρι εκεί. Το σχέδιο, φυσικά χωρίς να πλησιάζει αυτό του JHW III, είναι καλό και λειτουργικό. Οπότε θα πρέπει να φανταστούμε διάφορους άλλους λόγους για την αντικατάστασή της Amy Reeder ως εναλλακτικής σχεδιάστριας στο Batwoman από τον εξίσου ταλαντούχο Trevor McCarthy.

Περνάω στο Locke And Key Clockworks #5. Άλλο ένα πολύ καλό τεύχος από τους Hill και Rodriguez που αποτυπώνει πολύ όμορφα την σταδιακή μεταμόρφωση του Dodge σε τέρας και τις ανεπιτυχείς προσπάθειες των φίλων του να την αποτρέψουν. Και τι τραγική ειρωνεία που είναι το γεγονός πως δεν έφταιγε ο ίδιος για ό,τι του συνέβη. Πως φταίει εκείνος ο θείος, τότε που ήταν πιτσιρικάς και μαζί του εκείνη η πολύ καταπιεσμένη φιλενάδα του. Τι άλλο να πεις εκτός του ότι περιμένεις με αγωνία το επόμενο τεύχος;

Καλό είναι το Conan The Barbarian #2. Ίσως όχι τόσο όσο το προηγούμενο τεύχος, στο οποίο ταίριαζε περισσότερο το σχέδιο της Cloonan αλλά εντάξει, γενικά καλό. Ο Conan αντιμάχεται με όποιον τρόπο μπορεί τους πειρατές της Belit προσπαθώντας να σώσει τους πρόσκαιρους συντρόφους του από τον θάνατο. Δεν τα καταφέρνει πολύ καλά όσον αφορά την σωτηρία τους αλλά καταφέρνει να εντυπωσιάσει την Belit που όπως ξέραμε τον κάνει μέλος του πληρώματός της. Και όχι μόνο.

Με το Saucer Country #1 ξεκινά η νέα σειρά του Paul Cornell, γνωστού από τις διάφορες δουλειές του στην DC και από δυο επεισόδια Doctor Who. Αμερικανίδα γερουσιαστής, μεξικανικής καταγωγής, διαζευγμένη, με βλέψεις για το προεδρικό αξίωμα θυμάται πως έχει πέσει θύμα απαγωγής από εξωγήινους. Όχι φρέσκο θέμα αλλά σίγουρα πολύ φρέσκια οπτική σε συνδυασμό με αρκετά καλό σχέδιο από τον Ryan Kelly. Αναρωτιέμαι ποιον Cornell θα δούμε στην συνέχεια. Αυτόν του Doctor Who και του Knight & Squire ή αυτόν του Stormwatch; Ελπίζω τον πρώτο που έχει και χιούμορ αλλά ξέρει και να χειρίζεται καταστάσεις με εξωγήινες εισβολές.

To Saga #1 ανοίγει την νέα σειρά του πολύ Brian K. Vaughn, συγγραφέα του Y, The Last Man καθώς και του τηλεοπτικού Lost. Μας μεταφέρει σε μια εμπόλεμη ζώνη γεμάτη παράξενα όντα όπου δυο στρατιώτες των αντίπαλων παρατάξεων ερωτεύονται και κάνουν παιδί. Είναι καλό χωρίς όμως να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας ή να με εντυπωσιάζει πουθενά. Να πω την μαύρη αλήθεια, το artwork δεν μου άρεσε και η Fiona Staples, η σχεδιάστρια, μου θύμισε Tochinni με τον οποίο έχω κάτι θέματα αυτόν τον καιρό. Μα πολλά θέματα.

Σαν πολύ μεγαλώνει αυτό το post ε; Ας κάνω κάτι γι'αυτό. Ας πω λιγότερα για τα υπόλοιπα. Το Shade #6 είναι το δεύτερο μέρος της περιπέτειας του Shade στην Βαρκελώνη με την βαμπίρισσα θετή του κόρη. Καλό όπως και το προηγούμενο. Στο Unwritten #35 ο Pullman έχει τον Tommy υπό το έλεός του. Δεν καταφέρνει να τον σκοτώσει. Μάλλον του ανοίγει τα μάτια. Θα'ταν πραγματικά ένα καλό τεύχος αν δεν υπήρχε ο M.K. Perker. Στο Deathstroke #7 έχουμε ένα ικανοποιητικό φινάλε του storyline πριν αναλάβει και καταστρέψει το comic ο Liefeld. Αρκετά εντάξει είναι επίσης τα Frankenstein Agent Of S.H.A.D.E. #7, Green Lantern #7, Resurrection Man #7. Ακόμα και τα Demon Knights #7 και Batgirl #7 διαβάζονται.

Ικανοποιητικά συνεχίζουν τα Lobster Johnson The Burning Hand #3 και Orchid #5. Αντιθέτως το Buffy The Vampire Slayer Season 9 #7 είναι πολύ κακό, με την μια κακή ιδέα να διαδέχεται την άλλη. Κρίμα που δεν είναι στην τηλεόραση, θα ήταν ό,τι πρέπει για κανιβαλισμό με μεγάλη παρέα! To Thief Of Thieves #2 από την άλλη είναι αρκετά καλό. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.

Φτάνω κοντά στο τέλος. Το X-23 #21 απλώς το αναφέρω λέγοντας πως είναι το τελευταίο τεύχος της σειράς. To Ultimate Comics X-Men #9 ήταν κάτι τις πιο ενδιαφέρον από τα προηγούμενα αδιάφορα τεύχη. Μωρέ λες; Το Wolverine And The X-Men #7 το λες και πολύ καλό σε κάποια κομμάτια του. Είναι όμως λίγο αχταρμάς. Τουλάχιστον δεν έχει επιστρέψει ο κακός εαυτός του Chris Bachalo, κάτι είναι κι αυτό. Γενικά όμως είναι διασκεδαστικό.