Το Spaceman με κάνει, για πρώτη φορά τις τελευταίες μέρες, να μην ασχοληθώ πρώτα με κάποιο από τα νέα 52 της DC. Πάλι καλά. Για ακόμη μια φορά παραθέτω λινκς για το γκουλτουροτάμπλρ και το mixtape ώστε θαυμάσετε την συγγραφική δεινότητά μου κι εκεί.
To Spaceman #1 είναι η μεγάλη επιστροφή στην Vertigo των Azzarrello και Risso μετά το 100 Bullets. Διηγείται την ιστορία ενός μεταλλαγμένου πρώην αστροναύτη που προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην του σε ένα δυστοπικό μέλλον. Το συγκεκριμένο τεύχος πάντως μου θύμισε περισσότερο τις δουλειές του Risso με τον Trillo. Ίσως να φταίει η ασυνήθιστη χρήση χαρακτήρων παιδιών, ίσως το όλο αστικό δυστοπικό περιβάλλον, δεν ξέρω. Πάντως για πρώτο τεύχος είναι καλό και επιτυγχάνει μέσω της διαλέκτου που χρησιμοποιούν στο μέλλον και μιας υπόθεσης απαγωγής να σατιρίσει και το παρόν.
Τα δυο καλύτερα των DC52 αυτήν την βδομάδα είναι το Aquaman #2 και το Voodoo #2. Στο πρώτο βλέπουμε τον Aquaman να μην μπορεί να ησυχάσει. Αντί να βρει κάποια ηρεμία εκεί στον φάρο του παρέα με την φιλενάδα του βρίσκεται να πολεμά διάφορους παράξενους ανθρώπους πιράνχας. Ο Lovecraft θα ήταν υπερήφανος. Στο δεύτερο, που επίσης είναι αρκετά καλό, η Voodoο χρησιμοποιεί όλα τα όπλα που έχει στην διάθεσή της. Η τηλεπάθειά της και η ικανότητα μεταμόρφωσής της την βοηθούν να μάθει περισσότερα για τους διώκτες της αλλά και να τους ξεφύγει τελικά. Αφού όμως πρώτα μας κάνει να θυμηθούμε το "Cinderella: Fables Are Forever".
Το All-Star Western #2 παραμένει καλό αλλά όχι τόσο όσο στο προηγούμενο τεύχος. Τουλάχιστον όσον αφορά την κεντρική ιστορία. Το λέω αυτό επειδή έχει μια ενδιαφέρουσα δεύτερη στο ίδιο τεύχος. Το I Vampire #2 αποτελεί flipside του προηγούμενου τεύχος. Μας δείχνει τα πράγματα από την πλευρά της βαμπίρισσας Mary. Δεν ήταν κακό αλλά ήταν κατώτερο του προηγούμενου ιδιαίτερα στον καλλιτεχνικό τομέα. Στο Flash #2 έχουμε να κάνουμε με την την συνειδητοποίηση του Flash πως έχει και άλλες δυνάμεις. Καλό artwοrk αλλά βαρετό γενικά τεύχος. Το Justice League Dark #2, το οποίο έχω πάρει στραβά και από άποψη σεναρίου και από άποψη σχεδίου, δεν μου αλλάζει γνώμη ιδιαίτερα αφού ο Milligan αποφασίζει να δώσει μεγάλο ρόλο στην Dove. Τι μπορεί να πάει στραβά άλλωστε με ένα μελλοντικό crossover με το Hawk & Dove!
Το Blackhawks #2 ήταν άνετα καλύτερο από το προηγούμενο τεύχος. Ένα μέλος των Blackhawks αποκτά υπερδυνάμεις και έχει γίνει youtube atttaction ενώ εμφανίζεται μια μυστική οργάνωση εκπληκτικά εξοπλισμένη και με ανεξάντλητους πόρους. Το Superman #2 είναι παλιομοδίτικο και σχετικά αξιοπρεπές αλλά δεν με κάνει να πετάξω και την σκούφια μου για χάρη του. Μπορώ όμως να περάσω μερικά ευχάριστα λεπτά διαβάζοντάς το. Το ίδιο και με το Green Lantern - New Guardians #2 αλλά και με το Teen Titans #2 που υποφέρει κυρίως εξαιτίας του σχεδιαστή Brett Booth. Καλύτερο σε σχέση με το 1ο τεύχος αλλά όχι πολύ ήταν και το Batman - The Dark Knight #2. Αξίζει να αναφερθώ στην επική ατάκα του Alfred που έκανε ακόμα και τον Bats να σκάσει χαμόγελο.
Από Dark Horse αξίζει να αναφερθώ στα Abe Sapien - The Devil Does Not Jest #2 και Angel And Faith #3. Το πρώτο είναι απλώς εντάξει που δείχνει και πόσο badass μπορεί να γίνει ώρες ώρες ο Abe. Το Angel and Faith είναι το καλύτερο μέχρι τώρα τεύχος της σειράς. Gage και Isaaks καταφέρνουν τελικά, παρά τα βαρίδια, να τρέξουν μια καλή ιστορία.
Συνεχίζω με Marvel και ίσως την ζήλια της για τα DC52 που επέφερε επανεκίνηση κάποιων X-Men comics. To Wolverine And The X-Men #1 δεν είναι άσχημο. Όμως ενώ η δουλειά του Bachalo είναι γενικά καλή δεν είναι από τις πολύ καλές του ενώ το σενάριο του Aaron πραγματεύεται καταστάσεις που έχουμε ξαναδεί. Επίσης, πιστεύω πως ο editor δεν έκανε καλά την δουλειά του. Αν την έκανε θα έκοβε έναν διάλογο μεταξύ Wolverine και Professor Χ που δεν βγάζει νόημα, κυρίως ηλικιακά.
Το Ultimates Vol.5 #3 μετά το κακό πρώτο τεύχος και το καλύτερο δεύτερο είναι αυτήν την φορά γενικά καλό τρίτο. Καλό επιτέλους σενάριο και καλή η δουλειά του Ribic στο σχέδιο αλλά και του colorist Dean White που όπως και στο Uncanny X-Force κάνει εκπληκτική πράγματα. Πολύ ενδιαφέρον είναι και το FF #11. "Avengers assemble" από την μια, διαστημόπλοια των Kree από την άλλη. Τέλος στο Astonishing X-Men #43 αξίζει μόνο το εξώφυλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου