Σχόλια για Batman comics λίγο μετά την τραγωδία στην πρεμιέρα του Dark Knight Rises στο Colorado. Επίσης ξαναπιάνω το Walking Dead ύστερα από καιρό και γίνομαι πιστός ακόλουθος του πανκ Χριστού.
Στο Batman #11 έχουμε τον επίλογο του Court of Owls arc των Snyder και Capullo. O Batman μάχεται με νύχια και με δόντια τον είμαι-και-γω-Wayne Lincoln March σε μια ευφάνταστη αν και τελικά άνιση μονομαχία. Το τέλος αυτής βρίσκει σώο τον Bats ο οποίος ήρεμος πια ξανασκέφτεται την κοσμοθεωρία του όσον αφορά την πόλη της Gotham. Καλό τεύχος, περιμένεις κάτι παραπάνω όμως. Ίσως να φταίει πως δεν έχει τελειώσει τίποτα όσον αφορά τις "κουκουβάγιες".
Στο Batman And Robin #11 πρωταγωνιστής στο πρώτο μέρος είναι ο μικρός αλλά θαυματουργός σαδιστής Damian Wayne. Θύμα του κωλοπαιδισμού του ο δεύτερος Robin, ο Jason Todd. Διασκέδαση όμως. Είτε τον πάει κανείς είτε δεν τον πάει τον χαρακτήρα του Todd διαβάζεις και χαμογελάς με τα γυμνάσια που του κάνει ο Damian. Στην συνέχεια οι Batman και υιός έχουν να αντιμετωπίσουν μια νέα απειλή στην Gotham και το τεύχος αλλάζει ύφος αλλά παραμένει το ίδιο ενδιαφέρον αν λιγότερο αστείο. Πριν περάσω σε άλλους τόπους να πω πως το τέλος του Batgirl #11 προμηνύει ένα ενδιαφέρον 12ο τεύχος.
Τα υπόλοιπα του DCU επιγραμματικά. Το Shade #10 είναι καλό, καμία έκπληξη. Συνωμοσίες και Αιγύπτιοι θεοί καταμεσής του Λονδίνου. Το Before Watchmen Minutemen #2 δεν το λες και άσχημο και ίσως αν ξεπεράσει κανείς τις ενστάσεις να διασκεδάσει κιόλας. Εγώ προσωπικά ακόμα δεν μπορώ. Τα Demon Knights #11 και Resurrection Man #11 είναι μια από τα ίδια, απλώς διαβάζονται ενώ το Frankenstein Agent Of S.H.A.D.E. #11 είναι αρκετά καλό.
Προχωράω με τα comics της Vertigo και με τα αρκετά καλά Saucer Country #5 και
American Vampire Lord Of Nightmares #2. Υπνωτισμοί για διαλεύκανση απαγωγών και έλεγχο μυαλών από τους εξωγήινους στο πρώτο, απόλυτος έλεγχος όλων των βρικολάκων της ράτσας του από τον Δράκουλα στο δεύτερο. Cool stuff. Καλύτερο όμως όλων είναι το ασπρόμαυρο Punk Rock Jesus #1 του Sean Murphy. Ο οποίος εκτός από ταλαντούχος σχεδιαστής αποδεικνύεται και πολύ καλός συγγραφέας και φτιάχνει ένα comic από αυτά που σε κάνουν να ευχαριστείς το σύμπαν για την ύπαρξη της Vertigo. Μέλλον, DNA του Χριστού από την ιερά σινδόνη, κλωνοποίησή του και reality TV. Εκρηκτικό μείγμα.
Από την Image υπάρχει το χαριτωμένο Chew Secret Agent Poyo #1 και το Walking Dead #100. 100 τεύχη λοιπόν για αυτήν την υπερ-επιτυχημένη πια σειρά με μένα να έχω μείνει 40 τεύχη πίσω και να κάνω μαραθώνιο και να προφταίνω λίγο πριν βγει το 100στο. Άλλος ένας δημοφιλής χαρακτήρα αποχαιρετά τα εγκόσμια, δεν είναι κάτι ασύνηθες σε αυτήν την σειρά και γενικά με αυτόν τον συγγραφέα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση όμως είναι πόσο εκτός χαρακτήρα είναι στα τελευταία 10 περίπου τεύχη ο Rick. Ίσως να κάνω και λάθος, δεν μου άρεσε όμως αυτό που διάβαζα.
To καλύτερο comic της Dark Horse την συγκεκριμένη εβδομάδα δεν είναι άλλο από το Conan The Barbarian #6. Συνήθισα και την πιο "άσχημη" Belit του Harren και άρχισε να μου αρέσει πολύ αυτό το ύπερκινητικό του στυλ. Γενικά πολύ καλή η ιδέα της Dark Horse να διαλέξει σχεδιαστές που προέρχονται από πιο indie comics. To Massive #2 συνεχίζει να είναι αρκετά ενδιαφέρον, το Star Wars Knight Errant Escape #2 θα αρέσει στους fans ενώ το Buffy The Vampire Slayer Season 9 #11 δεν θα έπρεπε να αρέσει ούτε στους fans ενώ γενικά η σειρά είναι ικανή να κάνει κάποιον hater.
Τελειώνω αυτό το post, όπως συνήθως, με Marvel. Ένα συμπαθές Fantastic Four Annual #33 το οποίο μπορεί κανείς να προσπεράσει αν δεν θέλει αν διαβάσει στην συνέχεια άλλα τρία άλλων τίτλων που σχετίζονται άμεσα. Θέλει ο Alan Davis να επαναφέρει στην επικαιρότητα τους ClanDestine; Ποιος ο λόγος; To Ultimate Comics X-Men #14 μπαίνει σε crossover mode κάτι που στο μέλλον θα το κάνει πιο αδιάφορο για μένα αλλά το κακό είναι πως παίρνει μαζί του και το Ultimate Comics Ultimates.
To New Mutants #45 είναι αρκετά καλό. Ταξιδιώτες από ένα δυστοπικό μέλλον προσπαθούν να διορθώσουν τα πράγματα μα δεν τα καταφέρνουν. Τουλάχιστον σε αυτό το τεύχος. Το λυπηρό γι'αυτήν την πολύ καλή σειρά είναι μάλλον πως κόβεται. Καλό και το Spider-Men #3 με τους με δυο spideys να αντιμετωπίζουν τον Mysterio και τον Peter να συμβάλλει τα μέγιστα σε ένα πάρα πολύ συγκινητικό φινάλε.
Πραγματικά καλό το Uncanny X-Force #27. Επιτέλους. Στενάχωρο πάντως και με εξελίξεις που θα μπορούσες να πεις πως θυμίζουν Walking Dead. Το Wolverine And The X-Men #13 από την άλλη το λες και filler. Και μετά θα ευχόσουν όλα τα fillers να είναι έτσι. Γιατί σε αυτό το τεύχος που βασικά εξιστορεί την ιστορία της Warbird σωματοφύλακα του Kid Gladiator οι Aaron και Bradshaw δίνουν μάλλον το καλύτερο τεύχος της σειράς. Αυτό ειλικρινά δεν το περίμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου