Πω πω Σάββατο βράδυ και ακόμα να ποστάρω. Ίσως επειδή δεν ήξερα τι να γράψω για το καλύτερο comic αυτής της εβδομάδας, το Batman #5.
Με το Batman #5 οι Snyder και Capullo μας δίνουν την καλύτερη δουλειά τους μέχρι τώρα. Ο Σκοτεινός Ιππότης είναι παγιδευμένος σε έναν λαβύρινθο και φαίνεται να χάνει σιγά σιγά τα λογικά του. Η κάθοδος στην τρέλα αποτυπώνεται υπέροχα από τον Capullo ο οποίος χρησιμοποιεί διάφορα τεχνάσματα με πολύ επιτυχημένο τρόπο. Είναι ένα τεύχος που θα αποτελέσει ένα επιχείρημα υπέρ της επιτυχίας αυτού του reboot. Όχι πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει και χωρίς αυτό βέβαια. Η ιστορία με το Court of Owls θα λειτουργούσε έτσι κι αλλιώς. Τώρα, αν δεν έχει πειστεί κάποιος για το ό,τι πρέπει να αρχίσει να παρακολουθεί αυτήν την σειρά ας σταματήσει να διαβάσει comics.
Το Catwoman #5 είναι καλό. Η “εύκολη” δουλειά που πήγε στραβά στράβωσε ακόμη περισσότερο. Και δεν της έφτανε της Selina η superpowered merc που την έστειλε να απολαύσει την Gotham από ψηλά έχει και το GCPD στο κατόπι της ενώ ο Batman δεν φαίνεται πουθενά να της δώσει ένα χέρι βοήθειας. Επίσης καλό είναι και το Birds Of Prey #5. Μπορώ να πω πως το βρίσκω άνετα καλύτερο σε σχέση με την εποχή που είχε επιστρέψει σε αυτό η Simone. Από την άλλη το Red Hood And The Outlaws #5 κάνει δεύτερο στην σειρά κακό τεύχος. Ωχ.
Στο Wonder Woman #5 τα καθήκοντα του σχεδιαστή τα έχει ο Tony Akins. Καλός είναι μα τον έχω συνηθίσει να σχεδιάζει τις περιπέτειες της υπερκατασκόπου Σταχτοπούτας. Από κει και πέρα η σειρά συνεχίζει να είναι καλή ενώ ο Ποσειδώνας σε μορφή γιγαντιαίας φώκιας με κάνει να πιστεύω πως ο Azz έπαιζε Tales of Monkey Island πριν κάτσει να γράψει το τεύχος. To Green Lantern Corps #5 έχει πολύ μπλα μπλα αλλά είναι αρκετά ενδιαφέρον. Ο Guy Gardner μαζεύει σκληροτράχηλους Lanterns και ετοιμάζεται για μάχη.
Τα δυο της Vertigo είναι απλώς εντάξει. Στο Fables #113 δεν συνεχίζεται η κανονική ιστορία αλλά έχουμε πολλές και χαριτωμένες μικρότερες. Στο Hellblazer #287 ο John Constantine αποφασίζει να επισκεφθεί την κόλαση μπας και βρει την αδερφή και σταματήσει την ανιψιά του να πηδιέται με τον πεθερό του. Ναι όπως τα διαβάσατε. Οικογενειακές ιστορίες. Το συγκεκριμένο τεύχος δεν είναι όμως και από τα καλύτερα, γίνεται κάπως βαρετό.
Στον θαυμαστό κόσμο της Marvel έχουμε καταρχήν το New Mutants #36. Καλό για άλλη μια φορά. Με τον πιο αδύναμο χαρακτήρα να δίνει την λύση και με μια επική μεταλλική μάχη. Επίσης καλό είναι το Ultimate Spider-Man #6. Ταιριαστός ο Chris Samnee στο σχέδιο. Καλό, για comic που γράφει ο Millar, είναι το το Superior #7. O επίλογος της σειράς, που βρίσκεται σε αυτό το τεύχος, σε αφήνει αρκετά ευχαριστημένο. Συμπαθητικά είναι και τα Amazing Spider-Man #678 - Daredevil #8 τα οποία πάνε πακέτο, αποτελούν δυο κομμάτια της ίδια ιστορίας. Κι εντάξει, η Black Cat είναι πάντα sexy.
Το Uncanny X-Men #5 είναι λίγο βαρετό, γεμάτο κακούς διαλόγους και τον... Land στο σχέδιο. Το Uncanny X-Force #20 είναι ένα τεύχος που στην καλύτερη θα’ταν βαρετό γιατί πρέπει να συστήσει κάπως τον Captain Britain και την παρέα του αλλά γίνεται ακόμη χειρότερο εξαιτίας του artwork “στο πόδι” του Tocchini. Το Generation Hope #15 μου λένε όλοι πως είναι πολύ κακό. Αντί για αυτά προτιμήστε να διαβάσετε τα Chew #23 και Mass Effect Invasion #4 της Dark Horse. To Chew μάλιστα έχει τρελό γέλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου