Μα κύριε Moore, τι θα πει η J.K. Rowling;
Έφτασε λοιπόν η στιγμή που έπεσε στα χέρια μου το League of Extraordinary Gentlemen - Century : 1969. Η χαρά μου ήταν μεγάλη και μόνο που το διάβαζα. Κοίτα να δεις όμως που ίσως να είναι και καλύτερο από το προηγούμενο. Θα δείξει, ας περάσει κάνας χρόνος πάλι, ας βγει και το τρίτο μέρος και τότε θα υπάρξει μια πιο σφαιρική άποψη. Υποθέτω και θέλω να ελπίζω δηλαδή πως του χρόνου τέτοιες μέρες θα έχουμε το τρίτο μέρος.
1969, "swinging London" και τα τρία εναπομείναντα μέλη της Λίγκας προσπαθούν να σταματήσουν το σατανικό σχέδιο που έθεσε σε εφαρμογή ο Oliver Haddo από το προηγούμενο μέρος. Φυσικά, ΄όπως και στο προηγούμενο μέρος οι προσπάθειές τους δεν στέφονται με απόλυτη επιτυχία κάτι που έχει να κάνει και με το γεγονός πως τα 2/3 της ομάδας έχουν το μυαλό τους σε εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά της επίλυσης της υπόθεσης. Μάλιστα, ίσως το μεγαλύτερο πλήγμα στον "αντίπαλό τους" το καταφέρνει κάποιος άλλος, που είναι στα χνάρια του για τελείως διαφορετικούς λόγους.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα που βρήκαν κάποιοι σε αυτό το μέρος; Πως ο Moore δεν πρόσεξε την πλοκή και έχει κάνει αυτό το comic ανθολογία αναφορών. Θα διαφωνήσω. Ναι, ο Moore και κυρίως αυτήν την φορά ο O'Neill έχουν βαλθεί να γεμίσουν τις σελίδες με κάθε είδος αναφοράς. Ναι, ο Moore χρησιμοποιεί γνωστούς χαρακτήρες οι οποίοι ενεργούν πολλές φορές σαν κάποιους πραγματικούς ανθρώπους αν βασίζονται σε τέτοιους. Όχι όμως πως δεν έχει προσέξει την πλοκή. Εκτός αν θεωρούμε το ότι δεν υπάρχει "resolution" ως κάτι αρνητικό. Άλλωστε η χρήση των ξένων χαρακτήρων όπως ο Jack Carter, o Terner - Mick Jagger ή o... Voldemort λειτουργεί τελικά μόνο θετικά καθώς δεν ξοδεύονται σελίδες επί σελιδών για την παρουσίασή τους ενώ σε βάζουν ευκολότερα στο κλίμα της εποχής.
Καλό το Xombi #5. Στο συγκεκριμένο τεύχος το βάρος ρίχνεται σε δυο σημεία. Το πρώτο είναι η κατάστρωση ενός σχεδίου ώστε να επιτεθούν στον Finch που έχει καταλάβει το Skull Castle και η εκτέλεσή του. Το δεύτερο είναι τα προσωπικά προβλήματα του κεντρικού χαρακτήρα και συγκεκριμένα η σχέση του με την αγαπημένη του. Δεν ξέρει αν και πως θα μπορέσει να δεχθεί την κατάστασή του, αν η σχέση τους έχει μέλλον και άλλα παρόμοια. Ζητάει συμβουλές, παίρνει συμβουλές, όλοι είναι πρόθυμοι να πουν την άποψή τους.
Το Fables #107 μας πηγαίνει πίσω στις "Homelands" και συγκεκριμένα στην πρωτεύουσα που είναι κάτω από το ξόρκι της ωραίας κοιμωμένης. Εκεί λοιπόν διάφοροι επίδοξει βασιλείς και αυτοκράτορες προσπαθούν να πάρουν όση παραπάνω εξουσία μπορούν. Ο βασιλιάς των goblins βέβαια έχει άλλα σχέδια, σχέδια που μπορούν να χαρακτηριστούν ως προς το μέλλον της πολης και των χιλιάδων κοιμισμένων κατοίκων της το λιγότερο ως ατυχή. Δεν ήταν κακό αυτό το stand alone τευχάκι.
Στο Detective Comics #880, που είναι σχετικά καλό, ο Batman και όλο η αστυνομική δύναμη της Gotham κυνηγούν τον Joker τον οποίο θεωρούν υπέυθυνο για μια σειρά εγκλημάτων. Ο κλόουν πρίγκιπας του εγκλήματος ΄΄ομως είναι σχετικά πιο πρωτότυπος στις μεθόδους τους και όταν όλα φωνάζουν πως είναι αυτός συνήθως δεν είναι και είναι κάποιος αντιγραφέας. Ποιος όμως είναι αυτήν την φορά; Δεν θέλει πολύ σκέψη, με έναν χαρακτήρα ασχολούνται πολύ στο Detective Comics τον τελευταίο καιρό. Στον άλλο Bat τίτλο, το Batman The Dark Knight #4, τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά και δεν βγάζουν καν τόσο νόημα. Δαίμονες και θυληκοί κλέφτες και το απόλυτο τίποτα.
Καλούτσικο το American Vampire #17. Γιαπωνέζικα doomsday όπλα, βαμπίρια όλων των ειδών και μια αγωνιώδης προσπάθεια διαφυγής. Και το ιππικό να φτάνει σε διάφορες μορφές ανάλογα με την περίπτωση. Μονομαχία μέχρις εσχάτων η πρόβλεψη για το επόμενο τεύχος.
Μέτριο το Invincible #81. O Mark δέχεται επίθεση από έναν τύπο ο οποίος είχε γίνει κάποτε super villain επειδή θεωρούσε υπεύθυνο για το κακό που τον βρήκε τον προαναφερθέντα. Ε, και; Α, ναι είχε γίνει super hero όσο ο Mark έλειπε και έσωζε τον γαλαξία. Επίσης η Eve αντί να αδυνατίζει μάλλον συνεχίζει να παχαίνει κάτι που είναι παράξενο για μια κοπέλα που η δύναμή της είναι ο έλεγχος της μοριακής δομής των πραγμάτων.
Ωχ, σχετικά κακό το Brightest Day Aftermath The Search For Swamp Thing #2. Ναι ο Bats κατάλαβε τι μπελάς είναι ο John Constantine και τον ξαπόστειλε στον big blue boy scout. Καλό γι'αυτόν, κακό για μας όμως. Τεύχος χωρίς να έχει να δείξει κάτι εκτός από την σπιρτάδα του JC, retcon του Swamp Thing που δεν χρειαζόταν. Συγγραφείς και στήριξη ήθελε αυτός ο χαρακτήρας, όχι χαζές ευκολίες.
Τέλος, στο Ultimate Comics Fallout #3 τα πράγματα συνεχίζουν να είναι σπονδυλωτά και βαρετά. Αγοράστε βλάκες αναγνώστες για να "πενθήσετε" τον Pete. Τέτοιες ιστορίες τις βγάζει εύκολα η Marvel από το συρτάρι της, φαντάζομαι έχει πολλές τόσοι που της έχουν πεθάνει, έχουν αντικατασταθεί, μόνο και μόνο για να επιστρέψουν. Για να δούμε, πόσο θα κρατήσει ο νέος μαύρος Spidey.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου