Και που λέτε, αποφασίζω επιτέλους να γράψω αυτό το τρελά αργοπορημένο ποστ...
Το Hellboy - The Fury #3 είναι πολύ καλό. Καταφέρνει να κλείσει έναν μάλλον άνισο κύκλο στην ιστορία αυτού του χαρακτήρα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Mignola απ'ότι φαίνεται δίνει οδηγίες στον Duncan Fegredo να διηγηθεί με την δύναμη της εικόνας και δεν κάνει λάθος. Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί και και τα δίπολα είναι ορατά οπότε γιατί να μην αρκεστούμε σε μια μονομαχία μέχρις εσχάτων; Μου θύμισε την καλύτερη κατά την γνώμη μου σειρά Hellboy, το Wake the Devil, και με άφησε πάρα πολύ ευχαριστημένο κάτι που μάλλον έχω πολύ καιρό να νιώσω για τον τίτλο αυτό.
Στο Baltimore - The Curse Bells #1 ο λόρδος Baltimore συνεχίζει το κυνήγι του Haigus, του βρικόλακα που του έχει επιφέρει τόσο πολύ πόνο. Ελβετία και Αυστρία είναι τα μέρη στα οποία κινείται αυτήν τη φορά, ερειπωμένα χωριά, προδοσίες και δημοσιογράφοι που νομίζουν πως είναι αυθεντίες, απ'όλα έχει ο μπαξές. Καλό τεύχος και γενικά καλύτερο ανάγνωσμα από το B.P.R.D. - Hell On Earth - Monsters #2 με την Liz Sherman και τα μπλεξίματά της με κάτι trailer trash σατανιστές.
Πάρα πολύ καλό το Unwritten #28. Κινείται σε παρόμοια μονοπάτια με το προηγούμενο τεύχος, δηλαδή θυμίζει πάλι Kavalier & Clay, κάνει κριτική προς την αδικία προς τις γυναίκες συγγραφείς αλλά αυτήν τη φορά βάζει στην εξίσωση τoν Pullman, την ομοιότητα υπερηρώων και μυθικών ηρώων και το κυνήγι των Εβραίων που γεννά μεσσίες. Ένας από αυτούς και ο Superman όπως αφήνουν να εννοηθεί σε αυτό το τεύχος.
Να μην νιώθει μόνος του ο Fegredo, εκπληκτικός σχεδιαστής είναι και ο Sean Murphy. To American Vampire - Survival Of The Fittest #3 είναι ένα πολύ καλό τεύχος, γεμάτο ναζί βρικόλακες, τρελούς επιστήμονες και μια δίοδο διαφυγής από αυτήν την τρέλα που μάλλον είναι πιο τρελή από οτιδήποτε. Πως να σταματήσει κανείς την συμφωνία μεταξύ συγκεκριμένου είδους βρικολάκων και των ναζί. Μα, ναι, με το να ξυπνήσει πιο αρχαία είδη βρικολάκων που μάλλον δεν τους αρέσει όλη αυτή η ιστορία πέρι φυλετικής καθαρότητας. Δηλαδή φαντάζομαι έτσι θα πάει στο επόμενο τεύχος.
Αρκετά καλό το Detective Comics #881. Οι δυο διαφορετικοί καλλιτέχνες βέβαια ξενίζουν αλλά το αποτέλεσμα είναι καλό. Ο γιος του Τζιμ Γκόρντον αποδεικνύεται ψυχοπαθής διαμετρήματος Τζόκερ και παρ'όλο που συλλαμβάνεται το κακό που έχει κάνει ίσως να είναι ανυπολόγιστο. Το Batman And Robin #26 θα μπορούσε να είναι ένα πάρα πολύ καλό τεύχος αν ο σχεδιαστής ήταν αυτός του εξωφύλλου, ο Chris Burnham και όχι τρεις διαφορετικοί μέτριοι που δεν τον φτάνουν στο μικρό του δαχτυλάκι. Κρίμα.
Τελειώνω αυτό το ποστ με το Fear Itself #5 το οποίο είχε ξύλο στο οποίο λάμπει το ταλέντο του Immonen και τίποτα μα τίποτα άλλο. Αλλά δεν πειράζει, διαβαζόταν. Το Ultimate Comics Fallout #5 που μάλλον ήταν χειρότερο από το προηγούμενο; Και εντάξει, γιατί έπρεπε να πεθάνει ο Pete; Για να ανεβούν οι πωλήσεις λιγάκι τώρα και να πέσουν μετά; Ή έκαναν καμιά έρευνα που έδειχνε πως ένας αφροαμερικανός λατινοαμερικανός Spidey θα ωφελούσε τις πωλήσεις; Σιγά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου