I'm hearing voices, animal noises
The creme de la creme, the feminine abyss
'N I'm reachin' my threshold
Staring out then shoot till I'm blind
The creme de la creme, the feminine abyss
'N I'm reachin' my threshold
Staring out then shoot till I'm blind
Ποιος θα μου το λεγε πως κάποτε ο Beck θα έγραφε, για πλάκα, κομμάτια που και μου αρέσουν αλλά και δεν τα βρίσκω, όπως συνήθως, βαρετά; Επίσης γιατί οι βόμβες θορύβου των Broken Social Scene όπως είναι μεταμφιεσμένες σε τραγούδια των Crash and the Boy είναι πιο ζωηρές από όλη τους την δισκογραφία; Γιατί όποτε ακούω το Black Sheep δεν σκέφτομαι ποτέ το συγκρότημα που κανονικά το τραγουδά αλλά την έκδοσή του από την ταινία; Ένα πάρα πολύ καλό soundtrack, γεμάτο πρωτότυπο και μη υλικό που λειτουργεί και σαν σχόλιο για το απέραντο χασμουρητό που φέρνει πια, τουλάχιστον σε μένα, η indie - alternative σκηνή.
Ή μπορεί να μην ισχύει και τίποτα απ'όλα αυτά, το άλμπουμ να μην αξίζει να μπει καν στην εικοσάδα και να είμαι ακόμα πωρωμένος με την ταινία. :D
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου