I'm a rotting relic of rock 'n' roll |
Σήμερα θα κάνω κάτι σπάνιο: δεν θα γκρινιάξω. Κι αυτό οφείλεται στην Harriet Bevan και το συγκρότημά της, τους Black Moth. Είναι ωραίο το συναίσθημα το συγκρότημα, που "ανακάλυψες" τυχαία και το έβαλες μέχρι και σε μια παλιότερη blogovision, να επιστρέφει με ένα καλό άλμπουμ και να το ξαναβάζεις χωρίς δεύτερη σκέψη ή τύψεις. Και πολύ πιο ωραίο το ότι η μουσική τους, ενώ καταλαβαίνεις ακριβώς σε τι παλιότερο "πατάει", ακούγεται τόσο φρέσκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου