Κυκλοφορίες 09 - 01 - 2013

Φινάλε για το Sweet Tooth του Jeff Lemire.

DC

To Sweet Tooth #40 είναι το τελευταίο τεύχος της παράξενης αυτής σειράς που έγραψε και σχεδίασε ο Jeff Lemire και είχε σαν πρωταγωνιστή τον πιτσιρικά Gus που είναι υβρίδιο ανθρώπου και ελαφιού. Να πω την αλήθεια δεν ήμουν τακτικός αναγνώστης της. Πρέπει να ψάξω στο blog για να θυμηθώ τι έχω διαβάσει από αυτήν. Και δεν είναι πως ήταν κακή σειρά. Απλώς δεν μου κέντριζε το ενδιαφέρον για άσχετους λόγους. Μου φαίνεται πως θα κάτσω να την διαβάσω τώρα που ολοκληρώθηκε, παρέα με το Scalped.

To Fairest #11 έχει πολλά να δείξει. Δολοπλοκίες, μυστήρια, φαντάσματα, bezoars που ζωντανεύουν. Τι άλλο να θέλει κανείς; Το Dial H #8 είναι άλλη μια φορά καλό. Ο νέος χαρακτήρας, ο Centipede, είναι σαν Καναδός James Bond με μια cool υπερδύναμη επιπλέον. Επίσης γνωρίζει να χρησιμοποιεί τα Dials κάτι που δεν ξέρω τι συνέπειες θα έχει στους ερασιτέχνες υπερήρωες αυτού του comic. Ελπίζω θετικές, τους συμπαθώ.

Στο Action Comics #16 ο Μorrison κάνει "Μορρισονιές". Δεν μπορώ να βρω άλλη λέξη. Και δεν νομίζω πως έχει αξία να ασχοληθεί κάποιος με τα τεύχη αφού είναι εμφανές πως μόνο όταν τελειώσει το arc θα βγει πραγματικά νόημα. Με τα Animal Man #16 και Swamp Thing #16 συνεχίζεται το Rotworld. Καλύτερο το Swamp Thing εκ των δυο, πολύ μαυρίλα και στα δυο.

Στην πόλη της Gotham o Joker και οι ακόλουθοί του βρίσκονται παντού. Μέσα σε αυτόν τον χαμό γίνονται ανακατατάξεις στην πυραμίδα του εγκλήματος. Το Detective Comics #16 ασχολείται με ένα "προϊόν" αυτής της κατάστασης, τον Emperor Penguin. Σε γενικές γραμμές είναι ένα καλό τεύχος. Όχι τόσο καλά μα σχετικά ενδιαφέροντα είναι τα Worlds' Finest #8 και Earth 2 #8 ενώ μια ματιά μπορεί να ρίξει κανείς και στο Green Arrow #16. Το Phantom Stranger #4 συνδέεται άμεσα με το Justice League Dark οπότε η ανάγνωσή του κρίνεται απαραίτητη για fans εκείνου του comic, ανεξαρτήτως αξίας.

MARVEL

To Thor God Of Thunder #4 είναι ακόμα ένα πανέμορφο και καλογραμμένο τεύχος. Η ταυτόγχρονη αφήγηση τριών διαφορετικών περιόδων της ζωής του Thor λειτουργεί τέλεια και εντείνει το σασπένς. Άξιο απορίας είναι πως ο ίδιος συγγραφέας γράφει το αναίτια χαοτικό Ultimate Comics X-Men #21. Ίσως να φταίει πως προσπαθεί να φέρει βόλτα τόσους μα τόσους πολλούς χαρακτήρες εκεί.

Αυτά τα παιδιά με φρικάρουν.

Το Fantastic Four #3 δεν ήταν ιδιαίτερα καλό. Η ιστορία απλή και συμπαθητική, δεν τις έριχνες δεύτερης ματιά. Στο σχέδιο όμως, συνέβη αυτό που φοβόμουν, Ο Bagley αποδεικνύεται πολύ λίγος. Το Superior Spider-Man #1 το διάβασα έτσι, από περιέργεια. Καλά έκανα. Όχι επειδή είναι καλό τεύχος, δεν είναι. Απλώς σε αυτό είδα πως η υπονόμευση των αλλαγών άρχισε ήδη. Α, ρε Marvel.

INDIES

Από την Dark Horse το B.P.R.D. Hell On Earth #103 είναι άκρως ενδιαφέρον και έχει τον James Harren να κάνει καταπληκτική δουλειά στο σχέδιο. To Buffy The Vampire Slayer Season 9 #17 είναι χάλια. Άραγε πουλάει τίποτα πια; Είναι κρίμα να κοπεί και να μην έχω κάτι να γελάω. Το Star Wars #1 των Wood και D'Anda είναι απρόσμενα καλό αν και λιγάκι παραφορτωμένο όσον αφορά τα πολλά και μάλλον αχρείαστα captions.

Από την Image υπάρχει το Walking Dead #106 το οποίο δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Πολλές οι συμπτώσεις. Το Legend Of Luther Strode #2 ήταν σχετικά καλό. Βασικά όση περισσότερη και γλωσσού Petra έχει τόσο καλύτερο είναι και το τεύχος. Tέλος συμπαθητικό είναι το Grace Randolph's Supurbia #3 από τα Boom! Studios.