 |
| My honesty in death |
Κάποτε, εμείς, οι fans των Paradise Lost νομίζαμε πως θα γίνονταν τεράστιο συγκρότημα. Όχι αδικαιολόγητα. Έβγαζαν ολοένα και καλύτερους δίσκους, είχαν καλή σκηνική παρουσία και ο τύπος με μεγάλη, σαν το Έβερεστ ή καλύτερα σαν τον ήλιο ή καλύτερα σαν το σύμπαν ολάκερο, υπερβολή τους είχε σαν τους Ευρωπαίους Metallica. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Στραβοπάτησαν. Έφαγαν τα μούτρα τους. Παρ'όλα αυτά παρέμειναν από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα, συνεχίζουν να βγάζουν καλούς δίσκους και άμα θες να ακούσεις τραγούδια για τον θάνατο και την ματαιότητα της ζωής είναι πάντα ο νούμερο ένα μουσικός προορισμός σου.
12.Neurosis - Honor Found in Decay / 13.Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra - Theatre Is Evil / 14.Pallbearer - Sorrow and Extinction / 15.Black Moth - The Killing Jar / 16.RØSENKØPF - RØSENKØPF / 17.Corrosion of Conformity - Corrosion of Conformity / 18.Mares of Thrace - The Pilgrimage / 19.Jack White - Blunderbuss / 20.Soundgarden - King Animal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου