Να ξέρετε, υπάρχει περίπτωση μέχρι και να κλάψω όταν θα φύγει ο JH Williams III από την Batwoman. Λέμε τώρα.
To Batwoman #14 χωρίζεται σε δυο μέρη. Στο πρώτο η ηρωίδα του τίτλου παρέα με τη Wonder Woman συναντούν έναν σακατεμένο ανθρωπόμορφο Πήγασο με σκοπό να μάθουν που είναι η μάνα του, η Μέδουσα. Μαθαίνουν, αφού πρώτα υποσχεθούν πράξεις που θα τους φέρουν δάκρυα στα μάτια. Στο δεύτερο μέρος, βλέπουμε την Μέδουσα και τον χαμό που φέρνει μαζί της. Μια απλώς καλή σε γενικές γραμμές ιστορία που χάρη στο ταλέντο του JH Williams III ανεβαίνει πολλά επίπεδα.
Από κοντά και το Wonder Woman #14. Ένα πολύ καλό τεύχος δηλαδή στο οποίο η Diana παρουσιάζει μια ευαίσθητη πλευρά του εαυτού της όπως κάνει άλλωστε και στο Batwoman για το οποίο έγραψα παραπάνω. Και ναι, μου αρέσει αυτή η σκιαγράφηση της Wonder Woman σε αυτά τα comics. Πολύ περισσότερο από την μέτρια προσπάθεια που γίνεται στο Justice League.
Female friendly όπως τα δυο παραπάνω μα και αρκετά καλά από μόνα τους είναι τα Sword Of Sorcery #2, Birds Of Prey #14 και Catwoman #14 με το "Sword" να ξεχωρίζει. Από την άλλη Justice League #14, Green Lantern New Guardians #14, Nightwing #14 και Red Hood And The Outlaws #14 βρίσκονται κοντά στην μετριότητα.
Με το Hellblazer #297 φτάνει στο τέλος του το arc με τον τελικά καλόκαρδο ανιψιό του John. Αρκετά ικανοποιητικό κλείσιμο. Αυτό βέβαια που δεν είναι καθόλου ικανοποιητικό είναι το γεγονός πω με το τεύχος #300 τελειώνει αυτή σειρά... Ο John Constantine δεν θα χαθεί μα θα υπάρχει μόνο στην νέα έκδοση του, αυτή που διαβάζουμε στο Justice League Dark και σε νέον τίτλο που θα τοποθετείται μέσα στο DCU. Πόσο κρίμα! Από την Vertigo την ίδια βδομάδα υπάρχουν τα αρκετά καλά Fables #123 και Unwritten #43.
Περνάω στην Marvel. Αρχικά ας εκθειάσω το Hawkeye #4. Ο Hawkeye εκβιάζεται και εμείς βλέπουμε τις μάταιες προσπάθειές του να απαλλαγεί από αυτόν τον εκβιασμό. Λείπει ο Aja από το σχέδιο μα ο Javier Pullido τον αντικαθιστά επάξια και μαζί με τον Fraction δίνουν μια ιστορία με την οποία παραπλανούν έξυπνα τον αναγνώστη και τον κάνουν να ευχαριστηθεί περισσότερο τελικά αυτό που διαβάζει.
Το Captain America #1 με απογοήτευσε. Τι διάολο έχει πάθει ο John Romita Jr; Το σενάριο θα το κρίνω με ασφάλεια με το επόμενο τεύχος.Το Indestructible Hulk #1 με άφησε ασυγκίνητο. To Ultimate Comics X-Men #18.1 με έκανε να βαρεθώ. To Uncanny X-Force #34 δεν το λες και καλό. Tο 2ο μέρος του run του Remender υπολείπεται κατά πολύ του πρώτου και είναι κρίμα γιατί χωλαίνει περισσότερο στην εκτέλεση παρά στις ιδέες. Το Wolverine And The X-Men #21 χωρίς να είναι άσχημο είναι πιο χαοτικό απ'ότι πρέπει. Ωραία χρωματάκια όμως.
Τι άλλο. Ένα πλήθος ενδιαφερόντων τουλάχιστον comics από την Dark Horse. B.P.R.D. 1948 #2 , Baltimore The Play, Buffy The Vampire Slayer Spike #4, Dark Horse Presents #18 και με το Edgar Allan Poe's The Conqueror Worm να ξεχωρίζει χάρη στον Corben αν και δεν είναι και από τις καλύτερες δουλειές του. Το Judge Dredd #1 της IDW δεν είναι πολύ επιτυχημένο, το Glory #30 της Image διαβάζεται ενώ, τέλος, το X-O Manowar #7 της Valiant είναι καλούτσικο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου