Μιας και αναμένεται κάποιο μεγάλο γεγονός όπως μαρτυρά και η εικόνα θα αρχίσω με κάτι διαφορετικό απ'ότι συνήθως.
Tο εξώφυλλο του Ultimate Spider-Man #155 μαρτυρά πως ο Spidey θα πεθάνει. Πως, γιατί και τελικά αν θα κρατήσει πολύ ο θάνατος του δεν το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι πως από όλους τους τίτλους της Ultimate σειράς αυτός είναι ο μοναδικός που όχι μόνο δεν έπεσε σε ποιότητα μετά το ξεκίνημά του αλλά μάλλον έγινε καλύτερος. Και επίσης είναι ο μοναδικός τίτλος στο οποίο οι πειραματισμοί του και έχουν πετύχει αλλά και έχουν κρατηθεί. Μην το ξεχνάμε ποτέ, ο Wolverine στη αρχή των Ultimate X-Men ήταν ψηλός και όμορφος, σαν τον Hugh Jackman και στην συνέχεια όλο και έμπαινε στο πλύσιμο. Και κάπου εδώ σταματώ να γράφω καλά λόγια τα οποία θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν έπαινοι προς τον Bendis.
Στο τεύχος αυτό λοιπόν βλέπουμε μια πιο θετική πλευρά του Jonah Jameson. Ναι, είναι διευθυντής μιας φυλλάδας, ναι είχε κάνει την ζωή του Spidey μαρτύριο είναι αρκετά άντρας όμως για να παραδεχτεί εφόσον κάπου έσφαλλε και να προσπαθήσει να διορθώσει τα λάθη του. Επίσης o Petey καταφέρνει να διορθώσει τις σχέσεις του με όλους τους φίλους του και με τις πρώην και νυν φιλενάδες του, έτσι, για να μην έχει αφήσει εκκρεμότητες τώρα που υποτίθεται πως θα πεθάνει. Κάπως έτσι άλλωστε πάει αυτό το τεύχος, σαν bucket list μελλοθανάτου! Ευχάριστο διάβασμα χάρις και στην πολύ καλή δουλειά στο artwork από τον Chris Samnee.
To Batman Incorporated #3 είναι καλό όπως άλλωστε αναμενόταν. Ο Bruce βρίσκεται στην Αργεντινή και συνεργάζεται με τον αντίστοιχο ήρωα της χώρας, τον "Gaucho". Τον έχουμε ξανασυναντήσει και σε προηγούμενα τεύχη, δεν είναι άγνωστος. Οι supervillains έχουν και εκεί μεγάλη δόση παραξενιάς. Μάλιστα μια από αυτούς φέρει το όνομα "Scorpionica"! Χαράς ευαγγέλια για τους φίλους της stoner rock δηλαδή. Τέλος πάντων ακόμη και με τις δυνάμεις τους ενωμένες ο κίνδυνος παραμονεύει και οι παγίδες που στήνει ο Morrison και απεικονίζει ο Paquette είναι πολλές.
Το Batman And Robin #21, το δεύτερο τεύχος των Tomasi και Gleason είναι εντυπωσιακά καλύτερο από το μέτριο προηγούμενο. Σε τέτοιο βαθμό που σε κάνει να ξαναδιαβάσεις το προηγούμενο μπας και έκανες λάθος. Η ιστορία από το σημείο που τελειώνει το #20 και μετά γίνεται πραγματικά πιο ενδιαφέρουσα. Η πρώτη θέαση του "κακού" του storyline και του τρόπου που επιλέγει τα θύματά του λειτουργούν θετικά. Επίσης οι διάλογοι μεταξύ Dick, Damian και Alfred είναι διασκεδαστικοί και δεν σε κάνουν να ανατριχιάζεις όπως έγινε με το άνοιγμα του 20ου τεύχους. Τέλος μάλλον είναι και λίγο καλύτερο οπτικά αν και δεν ήταν αυτό το αδύναμο σημείο του προηγούμενου τεύχους.
Περνάω στον κόσμο της Vertigo και στο σύμπαν των Fables με το Cinderella - Fables Are Forever #2. Μπαστούνια τα έχει βρει η Cindy και φτάνει μέχρι την Ταϊλάνδη μπας και βρει καμιά άκρη. Ταυτόγχρονα βλέπουμε μέσω των αναμνήσεών της πως τα είχε βρει μπαστούνια και τότε, επί Σοβιετική Ένωσης. Πλάκα έχει και αυτό το τεύχος. Επίσης της Vertigo και το I, Zombie #11. Καλό τεύχος με καλύτερο σημείο την προσπάθεια εύρεσης συμβιβαστικής λύσης ανάμεσα στις βαμπίρισσες και τους κυνηγούς. Εντελώς ανάποδα από What Would Buffy Do.
Επιγραμματικά τα υπόλοιπα. Καλό το Zatanna #10 με την ηρωίδα του και τον καταραμένο κούκλο σε περιπέτειες μέσα στο μαγικό της σπίτι. Πιστολίδι, τέρατα και μικρές προδοσίες στο σχετικά ενδιαφέρον B.P.R.D. - Hell On Earth- Gods #3. Καλό το Dungeons & Dragons - Dark Sun #3. Νέοι ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πολύτιμα αντικείμενα και μπουντρούμια. Τέλος, το New Avengers #10 πρέπει να είναι το πιο απογοητευτικό τεύχος μέχρι τώρα κάτι που οφείλεται στα παρελθοντικά κομμάτια και στο πασάλειμμα του Howard Chaykin σε αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου