Λιγοστά πράγματα αυτήν την βδομάδα. Έπεσαν και κάπου 8 τηλεοπτικές σειρές μαζί την Παρασκευή...
Στο Astonishing X-Men #28 λοιπόν δεν συμβαίνει κάτι πολύ συνταρακτικό αλλά και να συμβαίνει το artwork δεν σε βοηθά να το δεις. Εντάξει, όμορφο είναι αλλά πρέπει να παίζει και κάποιον συγκεκριμένο ρόλο στην διήγηση μιας ιστορίας. Όχι στα καλύτερά του αυτός ο τίτλος μετά την φυγή των Whedon και Cassaday.
Ένα τεύχος πριν το 100o και τελευταίο τεύχος στο 100 Bullets βλέπουμε να σχηματίζονται νέες αλλά ταυτόγχρονα εύθραυστες ισορροπίες. Ο Graves παίρνει κάτι σαν προαγωγή και οι εναπομείναντες Minutemen ελεύθεροι αυτήν την στιγμή από περιορισμούς πλησιάζουν για το τελικό ξεκαθάρισμα ή ίσως και σαν πρόβατα για σφαγή. Άντε ένας μήνας ακόμη για να τελειώσει μια από τις καλύτερες σειρές των τελευταίων ετών.
Γιατί τα prequels δεν μπορούσαν να είναι περισσότερο σαν το Star Wars - Knights of the Old Republic; Γιατί κύριε Lucas; To σκέφτεστε πως είναι πιθανόν με το νέο Star Trek οι Trekkies ξαφνικά να βρεθούν με μια πραγματικά καλή ταινία μετά το Wrath of the Khan ενώ οι SW fans να μνημονεύουν ακόμα το The Empire Strikes Back; Τέλος πάντων, στο τεύχος #37 έχουμε σχόλιο μπορεί και πάνω στην σημερινή φαύλη κατάσταση του χρηματοπιστωτικού συστήματος ενώ ο Zayne προσπαθεί να κάνει το σωστό κοιτώντας και τι ισορροπίες πρέπει να κρατηθούν ώστε να μην υπάρχουν συνέπειες σε αυτούς που δεν φταίνε. Επίσης με awesome τρόπο η Jarael επιτέλους αποδέχεται πως είναι Force adept και την βλέπω Padawan του Zayne. Αυτό θα έχει πλάκα, ιδιαίτερα αφού οι συγγραφείς έχουν φροντίσει να δώσουν και ένα ρομαντικό στοιχείο μεταξύ αυτών των δυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου