Ένα ποστ την ημέρα μέχρι την πρωτοχρονιά!
DC
To Sandman Overture #6 είναι το τεύχος με το οποίο κλείνει αυτή η σειρά. Μια σειρά που ενώ συγγραφικά δεν είχε να προσθέσει κάτι πολύ σημαντικό στη saga του Sandman, καλλιτεχνικά, επιτρέψτε μου, μας πέταξε τα μάτια έξω. JH Williams III είσαι ένας μικρός θεούλης και χαίρομαι που πάντα προσπαθώ να διαβάζω οτιδήποτε κυκλοφορεί που έχεις συμμετοχή.
Στο American Vampire Second Cycle #10 βλέπουμε πως θα ήταν το Gravity αν είχε και βρικόλακες. Το Aquaman #44 σαπουνοπερίζει αλλά σε αφήνει με χαμόγελο. Στο Justice League #44 γίνεται χαμός. Fist-bump στον Geoff John γιατί έτσι πρέπει να γράφονται οι κοσμικές μάχες. To Superman #44 είναι έτσι κι έτσι. Τα Batman Annual #4, Grayson Annual #2 και Green Lantern Annual #4 είναι μια χαρά.
ΙNDIES
Το Crossed Plus 100 #9 δεν είναι κακό. Απλώς λείπει πάρα πολύ ο Moore, το ταλέντο του οποίου έκανε αυτά τα παράξενα μελλοντικά αγγλικά να ρέουν. Για δόση Moore υπάρχει τουλάχιστον τo Providence #5, το οποίο γίνεται αρκετά τρομακτικό και αγχωτικό προς το τέλος του. To Zodiac Starforce #2 δεν λέει πολλά. To From Under Mountains #1 των Leong, Gibson και Churchland φαίνεται ενδιαφέρον. Το Sex #24 είναι ενδιαφέρον. Το They're Not Like Us #8 έχει κουβεντούλα.
MARVEL
To Captain America White #2 των Loeb and Sale είναι καλό. Ναι, ακολουθεί την πεπατημένη, ναι δεν θα φτάσουν ποτέ τα στάνταρ του Long Halloween αλλά ας μην μας απασχολήσει αυτήν τη στιγμή. To E Is For Extinction #4 τελειώνει μια σειρά, που από homage της περιόδου Morrison που ήθελε να γίνει, κατέληξε σε παρωδία της. To Hail Hydra #3 σε κάνει να εύχεσαι να σταματήσει το μαρτύριο του Remender στη Marvel. To X-Men '92 #4, όπως και όλη η σειρά, είναι για νοσταλγούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου