Τόσο μα τόσο χαριτωμένο!
DC
To Gotham Academy #1 είναι ό,τι πιο χαριτωμένο θα μπορούσε να αντέξει η Gotham City αυτήν τη στιγμή. Σχολείο με εσώκλειστους μαθητές, μαθήτρια με τραυματική εμπειρία, εμφάνιση του Bruce Wayne και υπέροχο καρτουνίστικο σκίτσο από τον Karl Kerschl. Στο Batman Eternal #26 ο Bruce αποκαλύπτει στους συντρόφους του πως πίσω από όλον αυτόν τον χαμό κρύβεται ο Hush. To Detective Comics #35, υπό το νέο δημιουργικό team των Percy, Leon και Stewart, έχει να κάνει με μια τρομοκρατική επίθεση στο αεροδρόμιο της Gotham στο οποίο τυχαία βρίσκεται ο Bruce Wayne. To Grayson #3 δείχνει πολύ όμορφα πως όσο James Bond και να προσπαθεί να το παίξει ο Dick δεν τα καταφέρνει καθώς δεν μπορεί να γίνει τόσο πολύ αδίστακτος.
Στο Wonder Woman #34, η μάχη στην Θεμισκύρα συνεχίζεται με πολλές εκπλήξεις και από τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές. To Action Comics #35 είναι ένα μέτριο μεταβατικό τεύχος. Στο Batman Superman #14, Satanus και Kaiyo συνεχίζουν να παίζουν με τις μνήμες των δυο κεντρικών χαρακτήρων. Το Justice League #34 είναι ένα τεύχος γεμάτο με μικρές και μεγάλες προδοσίες. Στο Swamp Thing #35 έχουμε φύση εναντίον μηχανών. Το Green Arrow #35 με έκανε να αναπολήσω τον Lemire. Τουλάχιστον είχε λίγο fan-service στο τέλος. Το Lobo #1 θέλω να το κάψω. Όχι γιατί είναι κακό αλλά γιατί υπάρχει διάθεση για ρεβιζιονισμό. Στο New 52 Futures End #22 εμφανίζεται ένας τεράστιος Brainiac.
Στο American Vampire Second Cycle #5 γίνεται ένα διάλειμα από τους Pearl και Skinner. Στο Fairest #25 δεν μπορεί να περιγραφεί πόσο θάλασσα τα κάνει ο Reynard, δεν φτάνουν τα λόγια. Στο Hinterkind #12 έχουμε ανιέρες συμμαχίες και αναπάντεχα συναπαντήματα. Στο Names #2, λίγο σεξ, πολλή βία.
MARVEL
Το, σχετικά καλό, Death Of Wolverine #3 ξεκινά με την Kitty να βγάζει το άχτι της στην Deathstrike και τελειώνει με τον Logan να μαθαίνει ποιος τον έχει επικυρήξει. Στο Thor #1 βλέπουμε πως ο Thor δεν μπορεί να ανταπεξέλθει το ίδιο καλά χωρίς το σφυρί του. Το σφυρί που μπορεί να το σηκώσει η άγνωστη της τελευταίας σκηνής. Ω, μυστήριο! Το Moon Knight #8 με έκανε να σκεφτω δυο πράγματα: η σειρά δεν θα γίνει ποτέ τόσο καλή όσο ήταν, στέκεται όμως πολύ καλά έτσι κι αλλιώς. Στο Silver Surfer #6, η Clar... η Dawn πεινάει και ο Doct... o Surfer κάνει στάσεις σε διάφορούς πλανήτες που έχουν fast food και παγωτά. To Miracleman #11 είναι το τεύχος στο οποίο βλέπουμε την Miraclewoman σε όλη της την μεγαλοπρέπεια.
Στο Uncanny Avengers #25, ο Magneto καταφέρνει, σκοτώνοντας τον Red Skull, να ζωντανέψει τον Onslaught. Ugh. Λίγο πιο πριν, στο Captain America #25, ο Falcon έγινε ο νέος Captain America. Bo-o-o-ring. Επίσης ο Bucky απέκτησε δικό του comic. To Bucky Barnes The Winter Soldier #1 όμως παραείναι πειραματικό για να είναι ένα comic με τον Bucky. To Black Widow #11 είναι συμπαθές και απογοητευτικό συνάμα. Τα X-Men #20 και Fantastic Four Annual #1 δεν αξίζουν τον χρόνο κανενός.
INDIES
E, εντάξει, το τέλος του Woods #6 με την "γατούλα" του He-Man ήταν ωραίο. Το Usagi Yojimbo Senso #3, στο οποίο οι Ιάπωνες είναι ίσως πιο αποτελεσματικοί σε σχέση με τους Άγγλους, είναι και αυτό καλό. To God Hates Astronauts #2 απλώς διαβάζεται ενώ το Walking Dead #132 μάλλον με απογοήτευσε με την κατά τ' άλλα απολύτως λογική εξήγηση των ομιλούντων ζόμπι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου