Αγνοώντας τα #23.1
DC
Ξαφνικά γέμισε η βδομάδα comics της DC με σήμανση #23.1 τα οποία διηγούνται την ιστορία κάποιου villain. Τα αγνοώ και ασχολούμαι με τα υπόλοιπα. Τo Forever Evil #1 συνεχίζει την ιστορία του Trinity War. Οι κακοί του εναλλακτικού σύμπαντος εφορμούν έχοντας την βοήθεια των κακών αυτού του σύμπαντος. Έτσι κι έτσι είναι. Το Batman Black And White #1 αποτελεί το πρώτο τεύχος μιας, αν το πάρουμε σαν αντιπροσωπευτικό δείγμα, ενδιαφέρουσας ανθολογίας. Το Fairest #19 είναι καλούτσικο και το Trillium #2 είναι πραγματικά καλό. Κι ας αναλώνεται στο μισό τεύχος στο πρόβλημα επικοινωνίας των δυο ηρώων.
MARVEL
Οι κόσμοι καίγονται και οι μεταλλαγμένοι τον χαβά τους. Στο Infinity #2 δηλαδή, που έχουμε αστρομαχίες, θανάτους πλανητών, εκβιασμούς, αποκαλύψεις και άλλα. Στα X-Men Battle Of The Atom #1 και All-New X-Men #16 που αποτελούν το ένα συνέχεια του άλλου οι X-Men τσακώνονται μεταξύ τους για το αν θα πρέπει να γυρίσουν πίσω στην εποχή τους οι original. Πρέπει δεν πρέπει τώρα, το βάζουμε σε δεύτερη μοίρα μιας και ο Bendis αποφάσισε να μας αποκαλύψει άλλη μια Jean Grey.
INDIES
Το God Is Dead #1 μου άρεσε. Το γράφει ο Jonathan Hickman που έχει δώσει υπέροχα δείγματα τον τελευταίο καιρό και το σχεδιάζει κάποιος Di Amorim. Ναι, το σχέδιο είναι αδύνατο σημείο μα η ιστορία, που έχει να κάνει με παλιούς θεούς που κατεβαίνουν στην Γη και την παίρνουν υπό τον έλεγχό τους, είναι καλή. To Baltimore The Infernal Train #1 είναι ενδιαφέρον. Το The Star Wars #1 είναι μεταφορά σε comic του 1oυ draft του σεναρίου του Star Wars και δεν είναι κακό. Στο Chew #36 έχουμε flashback σε συμβάντα λίγο πριν κόψει η Toni το δάχτυλό της και το αφήσει στην κατάψυξη. Τέλος, στο Invincible #105 όλοι μιλάνε για τα προβλήματά τους. Ε, εντάξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου