Κυκλοφορίες 20 - 02 - 2012

Καταραμένα #blogoscars pt.3.

DC

Είχα ένα δίλημμα. Αν θα έπρεπε να ξεκινήσω το post με το Batwoman #17 ή με το τελευταίο Hellblazer. Τελικά η ομορφιά του Batwoman στάθηκε τελικός κριτής. Και είναι υπεραρκετή για να υπερκαλύψει κάποιες αδυναμίες μα και για να υπερτονίσει κάποιες δυνατές στιγμές. Γενικά είναι ένα τεύχος που κλείνει με συνοπτικές διαδικασίες πολλά από τα ανοικτά μέτωπα και μας προετοιμάζει για το επόμενο, χωρίς τον JH Williams III στο σχέδιο, κεφάλαιο.

To Hellblazer #300 είναι το τελευταίο τεύχος του John Constantine στην Vertigo. Δεν πιστεύω πως άφησε κανέναν ικανοποιημένο. Η βιασύνη για ένα γρήγορο κλείσιμο είναι εμφανής. Τουλάχιστον η προσπάθεια του Milligan είναι τίμια και ας μην τα καταφέρνει όσο καλά θα έπρεπε. Αντίο John, Chas, Piffy, Gemma και λοιποί, ραντεβού στο DCU. Πραγματικά όμως, ευχαριστήθηκα μάλλον περισσότερο το όχι και τόσο μεγάλης σημασίας Fables #126 παρά αυτό.

Εν τω μεταξύ η DC έχει γεμίσει την βδομάδα με comics που μπορούν να θεωρηθούν female oriented. Εκτός του Batwoman υπάρχουν τα Birds Of Prey #17, Catwoman #17, Sword Of Sorcery #5 και Wonder Woman #17. Καλύτερο όλων το Wonder Woman αν και όχι τόσο άνετα αυτήν τη φορά. Κακίζω το κομμάτι του "First Born" που έχει και διαφορετικό σχεδιαστή γι'αυτό.

To Action Comics #17 είναι καλό. Όλοι θέλουν να σκοτώσουν τον Superman και οι τρόποι τους ποικίλουν. Το Justice League #17 αποτελεί ένα αξιοπρεπές κλείσιμο αυτού του μικρού crossover με το Aquaman σε αυτήν τη σειρά. Επίσης, δίνει πάσα για την αναγκαιότητα ύπαρξης του Justice League Of America #1. Αναγκαιότητα που καταλαβαίνεις πως μακάρι να μην υπήρχε καθώς είναι κάκιστο. Τα Green Lantern #17, Green Lantern Corps #17 και Green Lantern New Guardians #17 έχουν το δικό τους crossover. Καλύτερο το Green Lantern, στα σημεία.

MARVEL

To Thor God Of Thunder #5 είναι επικό. Με όλες τις έννοιες. Και ο Ribic βάζει γερή υποψηφιότητα στην ελίτ αυτών που θα θέλαμε να δούμε κάποτε να σχεδιάζουν περιπέτειες του Conan, του Slaine, όλων αυτών των καλών παιδιών. Στο συμπαθητικό Avengers #6 εμφανίζεται η αόριστη μεγάλη απειλή ενώ ο Adam Kubert καταστρέφει την προσπάθεια του Hickman να ενσωματώσει κάπως τον "νέο" Spiderman στους Avengers. Τα Captain America #4 και Ultimate Comics The Ultimates #21 παραμένουν μετριότατα.

INDIES

Από την IDW διάβασα φυσικά το Locke And Key Omega #3 μα έριξα και μια ματιά στο Judge Dredd #4. Τι να πει κανείς για το Locke & Key που δεν έχει ειπωθεί; Τίποτα. Το μόνο που έχει να κάνει κάποιος που το διαβάζει είναι να το απολαύσει όσο περισσότερο μπορεί τώρα που πλησιάζει στο τέλος του και να το προτείνει σε όσα περισσότερα άτομα μπορεί. Το Judge Dredd από την άλλη φαντάζει περιττό σε όσους διαβάζουν το 2000AD. Ίσως όμως να αποτελεί μια καλή εισαγωγή στον κόσμο αυτό.

Από την Image το Saga #10 είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει γι αυτήν την βδομάδα για την εταιρεία. Πολύ όμορφη η εισαγωγή, πολύ ωραίο το δέσιμο νύφης και πεθερού, πολύ καλή η χρήση και του κλισέ πως η τυφλή εκδίκηση βλάπτει τον φορέα της. Διάβασα ακόμη το Happy #4 που είναι καλό σχετικά και κλείνει όμορφα αυτήν την μίνι σειρά και το Thief Of Thieves #12 το οποίο είναι σαν ένα εικονογραφημένο παράδειγμα του αποφθέγματος με τους πολλούς μάγειρες σε μία κουζίνα.

Η Dark Horse έχει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα όπως το B.P.R.D. 1948 #5, το Conan The Barbarian #13, το Dark Horse Presents #21 και το Mind MGMT #8 μα εγώ ξεχωρίζω το Baltimore - The Widow And The Tank. Δεν είναι κάτι εξαιρετικό μα είναι αρκετά διασκεδαστικό. Τι άλλο; Το αξιοπρεπές X-O Manowar #10 από την Valiant και μια υπενθύμιση για τον εαυτό μου: να κάτσω να διαβάσω το Sixth Gun.