Μα τον Cthuhlu και τον Nyarlathotep...
Λοιπόν, το Neonomicon #2 όπως και το πρώτο τεύχος είναι πολύ καλό. Δεν γράφω υπέροχο γιατί κανείς δεν μπορεί να δώσει αυτό το επίθετο σε κάτι τόσο ενοχλητικό και για κάποιους ίσως και τρομακτικό. Το τεύχος συνεχίζει ακριβώς μετά το τέλος του πρώτου, δηλαδή μετά την απόπειρα σύλληψης του Carcosa. Η πράκτορας Brears έχει την θεωρία πως ότι συμβαίνει σχετίζεται με τα γραπτά του H.P. Lovecraft, το αφεντικό της δεν πολυσυμφωνεί και έτσι κι αλλιώς έχει γι'αυτούς ένα άλλο νήμα να ακολουθήσουν, στο Salem. Κάπου εκεί, ο Moore μέσω διαλόγων και όχι μόνο κάνει ταυτόγχρονα κριτική και αποτίει φόρο τιμής στο έργο του Lovecraft αλλά και στην ίδια την βιομηχανία του θεάματος. Επίσης σε προετοιμάζει για κάτι πολύ άσχημο στο τέλος.
Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό κομμάτι; Πως, λίγο πολύ, η προετοιμασία δεν σε έχει ετοιμάσει για ότι θα ακολουθήσει. Σκέφτεσαι πως στο κανε πενηνταράκια αλλά μένεις λίγο με ανοιχτό το στόμα για αυτήν την κάθοδο στην κόλαση, που όμως συμβαίνει τόσο μα τόσο φυσικά και πριν καν επισκεφτεί το comic κάτι πραγματικά απόκοσμο. Ο Burrows καταφέρνει να απεικονίσει με φυσικότητα, λεπτομέρεια και μεγάλη επιτυχία μπορώ να πω τα όσα διαδραματίζονται βάζοντας και αυτός κάτι παραπάνω από το λιθαράκι του σε αυτό το comic. Όποιος δεν έχει διαβάσει λοιπόν το Neonomicon καθόλου ή το Courtyard καιρός να ξεκινήσει.
Συνεχίζω με το Baltimore The Plague Ships #3, ελαφρύτερο ανάγνωσμα σε σχέση με το Neonomicon. Και μιλάμε για ένα comic στο οποίο ο πρωταγωνιστής άθελά του έγινε μια από της αιτίες εξάπλωσης βαμπιρικής πανούκλας. Αυτό διηγείται στην Βανέσσα για να περάσει η ώρα στο καράβι μέχρις ώτου ξεσπάσει μια καταιγίδα τους αλλάξει όποια σχέδια μπορεί να είχαν και τους φέρει μπροστά σε νέες προκλήσεις. Καλό και ενδιαφέρον τεύχος με το artwork των Stenbeck και Stewart το πιο δυνατό του σημείο.
Βρικόλακες έχει και το American Vampire #7, όπως άλλωστε προϊδεάζει και το όνομά του και είναι αρκετά καλό. Επίσης βρικόλακες έχει το Buffy The Vampire Slayer #37 αλλά θέλει να σε κάνει να βγάλεις τα μάτια σου. Ναι είναι πάλι κακό, όχι η εμφάνιση του Spike δεν καλυτερεύει τα πράγματα. Βρικόλακες δεν έχει το I Zombie #6 αλλά θα έχει στο επόμενο τεύχος. Στο συγκεκριμένο έχουμε να κάνουμε με την ιστορία του Scott του Were-Terrier!
Τελευταίο τεύχος για το Greek Street #16. Νωρίς,νωρίς, απότομα και μάλλον άδοξα έληξε η σταδιοδρομία αυτού του αρκετά ενδιαφέροντος comic που προκάλεσε μέχρι και ελληνικό ενδιαφέρον. Τα δυο τελευταία του τεύχη προσφέρθηκαν μόνο στο να μαζευτεί κάπως η ιστορία και να δοθεί ένας επίλογος. Όχι απόλυτα επιτυχημένο εγχείρημα αλλά αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια ώστε να μην μείνει εντελώς ξεκρέμαστο το κοινό.
Μεγάλο μπέρδεμα στο Batman Odyssey #4, δεν βγάζει νόημα ή το νόημα που βγάζει είναι εντελώς χαζό. Δεν μπορώ να έχω άποψη αλλά μετά από τρία καλά τεύχη το τέταρτο είναι μάλλον κακό και προσομοιάζει περισσότερο σε παρωδία του MAD παρά σε Batman comic. To artwork βέβαια είναι πάλι καλό και αρκετά διαφορετικό όπως και παλιομοδίτικο σε σχέση με ότι κυκλοφορεί αυτήν τη στιγμή.
Τελειώνω αυτό το ποστ με το Στο S.H.I.E.L.D #4 το οποίο δεν εντυπωσιάζει όπως τα προηγούμενα τεύχη και απ'ότι φαίνεται λειτουργεί σαν ανάπαυλα για τα μεγάλα γεγονότα που θα ακολουθήσουν. Επίσης αναρωτιέμαι γιατί έχω καιρό να διαβάσω Tom Strong And The Robots Of Doom. Ωχ, δεν πειράζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου