Με τι αξίζει αν ασχοληθώ αυτήν την βδομάδα; Υπάρχουν αρκετά πράγματα και μια δυο παραλείψεις της προηγούμενης. Επίσης σκέφτομαι να ασχολούμαι με 4-5 καλούς τίτλους και 1-2 κακούς το πολύ, για να γράφω και δυο λόγια για τον καθένα και να μην γίνεται το κείμενο τεράστιο. Πατήστε το link για όλο το post!
Αρχίζω με το Sword #9 που είναι της προηγούμενης βδομάδας. Καλό τεύχος με την Ντάρα να έρχεται επιτέλους αντιμέτωπη με τον ένα από τους τρεις μεγάλους της αντιπάλους. Επίσης εκεί που στα πρώτα τεύχη τα γεγονότα εναλλάσσονταν με ταχείς ρυθμούς στα τελευταία δυο τρία τεύχη υπάρχει ένα πάγωμα. Δεν είναι κάτι αρνητικό, απλώς αποτελεί μια παρατήρηση.
Στο Detective Comics #846 σε σενάριο Paul Dini και σχέδιο Dustin Nguyen έχουμε την επιστροφή του Hush. Συμπαθητικό τεύχος που λειτουργεί εισαγωγικά στον ρόλο που θα παίξει ο Hush στο RIP storyline αλλά και σ’αυτόν της Catwoman που με την ακύρωση του δικού της τίτλου μάλλον θα είναι μόνιμο μέλος του cast του Detective Comics. Αρκετά καλογραμμένη και διασκεδαστική η έκφραση ζήλειας της Selina προς την Jezebel Jet αλλά και στο προηγούμενο τεύχος προς την Ζatanna…Εμ, κυρά μου, τι θες και συ, πας και γκαστρώνεσαι με άλλον και μετά ζητάς και τα ρέστα;…Ουπς σπόιλερ.
Το 100 Bullets πάντα είναι ενδιαφέρον αν και δεν εντυπωσιάζει όσο παλιότερα. Ίσως φταίει πως εκεί που νόμιζες πως κάπου θα ξεκαθαριζόταν ποιες είναι οι αντίπαλες παρατάξεις βρέθηκες να κοιτάς με απορία και τα πράγματα να έχουν μπλέξει περισσότερο από πριν. Στο #93 πάντως έχουμε ένα περιστατικό που δείχνει πως μερικές φορές η ανθρωπιά ενός minuteman μπορεί να μπει εμπόδιο στην «δουλειά» του κάνοντάς τον βιαστικό και δίνοντας την ευκαιρία σε έναν έξυπνο «κοινό» άνθρωπο να του χαλάσει τα σχέδια. Που να μάθει και ο πράκτορας Graves τι έγινε.
Επιστροφή και στην αγαπητή B.P.R.D με το πρώτος τεύχος του The Warning σε σενάριο Mignola-Arcudi και σχέδιο Guy Davis, κάτι που είναι ένοχος πειρασμός. Η ιστορία συνεχίζει από κει που είχε σταματήσει στο προηγούμενο storyline. Ο Daimio έχει μεταμορφωθεί σε τέρας ενώ αναζητείται ο παράξενος τύπος που στοιχειώνει τις σκέψεις τις Liz. H οποία Liz εκτός από πυροκινητική φαίνεται να είναι και τηλεπαθητική και ποιος ξέρει τι άλλο, σίγουρα όμως είναι ο πιο ισχυρός χαρακτήρας, ίσως και να μπορεί να καταφέρει ακόμα και τον Hellboy… Kαι μια που είπα και γι’αυτόν, το Hellboy 2 βγαίνει σήμερα στην Αμερική και μεις εδώ θα περιμένουμε το φθινόπωρο… Τα νεύρα μου.
To Secret Invasion αν το κοιτάξεις μονόπλευρα δεν είναι κακό. Ίσως να είναι και πολύ καλό. Αλλά φρικιαστικές σκέψεις έρχονται στο νου μου όταν σκέφτομαι πως αποτελεί το νέο εργαλείο για ένα retcon της Marvel που ας πούμε την μαύρη αλήθεια χρειάζεται. Το θέμα όμως είναι πως τα προηγούμενα μεγάλα γεγονότα άφησαν τον κόσμο της Marvel σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ’ότι τον παρέλαβαν και κάθε φορά γίνεται το ίδιο. Για το #4 οι περισσότεροι θα σχολιάσουν τις ενδείξεις για την ενδεχόμενη επιστροφή του Captain America. Εγώ θα πω πόσο cool είναι η Natassa και πως αν είναι να φέρουν πίσω τον Cap να βρουν και τρόπο να φέρουν και την Elektra και να την κάνουν team up με την Natassa και να τους δώσουν δικό τους τίτλο.
Jeph Loeb, απατεώνα, πόσο θα κρύβεσαι πίσω από το ταλέντο του Tim Sale; Όχι τίποτα άλλο αλλά έχει καταντήσει κουραστικό ήδη το σπορ έκδοσης δουλειών τύπου Σουπερ-Μήτσος : Πορτοκαλί ήδη από το Daredevil: Yellow. E, εδώ έχουμε Captain America – White μιας και ο Spiderman πρόλαβε το μπλε και ίσως κρατάνε το κόκκινο για μια νέα σειρά Daredevil… Αναρωτιέμαι πόσο θα αγγίζει αυτή η σειρά τις αποκαλύψεις για τον Bucky που έγιναν στο Wolverine: Origins. Μάλλον καθόλου και θα πάμε σε μια πιο ρομαντική ρετρό κατάσταση όπως υποδηλώνεται και από την ίδια την σειρά αλλά και από τις προηγούμενες του ίδιου στυλ. Tέλος φαίνεται να έχει κλαπεί όλη η δυναμική του Batman με τον Robin και να έχει μεταφερθεί στον Cap με τον Bucky…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου