Τρίτη Δόση

 

Τέλειωσε η Blogovision 2021, βγήκαν τα αποτελέσματα, αρχίζει λοιπόν η προετοιμασία για την Blogovision 2022.

01. Carcass - Torn Arteries

Νόμιζα πως δεν θα υπήρχε κανένας άλλος στον κόσμο που θα έβαζε για δεύτερη συνεχόμενη φορά άλμπουμ των Carcass στο νο1 κι έρχεται το Decibel και με διαψεύδει. Yποτίθεται πως θα έβγαινε τέλη του '19, το πήγαν πίσω για το '20 κι έβγαλαν μόνο ένα single. Το '20 ήρθε η πανδημία και το έσπρωξε κι άλλο πίσω και στη θέση του βγήκε ένα εξαίσιο EP. Κυκλοφόρησε στα μέσα του Σεπτέμβρη του '21 κι έγινε το άλμπουμ που με συνόδεψε περισσότερο στις διαδρομές από το κέντρο της Πάτρας μέχρι το σπίτι μου.(Πάτα Play στο Kelly's Meat Emporium)

02. Gojira - Fortitude

Το "Fortitude", που βγαίνει 5 χρόνια μετά το "Magma", μπορεί κανείς να το θεωρήσει μια βελτιωμένη εκδοχή του δεύτερου σε κάθε τομέα. Μαζί με το "Ultrapop" είναι το άλμπουμ ακραίου ήχου που έχει βρεθεί ψηλά σε διάφορες λίστες μουσικoκριτικών και aggregators. (Πάτα Play στο Sphinx)

03. The Armed - Ultrapop

Το "Ultrapop" ίσως αποδειχθεί σε βάθος χρόνου πως είναι το καλύτερο άλμπουμ του 2021. Σε μένα φέτος φτάνει μέχρι την τρίτη θέση. "Δεν φοβάσαι την οργή του πολυγραφότατου συγγραφέα Μάνου Ραγιάδη που δεν το έβαλες στην πρώτη" ίσως ρώτησετε. Ανθρώπους που διαβάζουν "2000 AD" μετά τα 40 είναι να τους φοβάσαι. Από κει και πέρα οι πρώτες τρεις θέσεις καθορίστηκαν και με κριτήριο αγάπης προς τους καλλιτέχνες και οι Armed υπολείπονται σε αυτόν τον τομέα αυτήν τη στιγμή. (Πάτα Play στο AN ITERATION)

04. Emma Ruth Rundle - Engine of Hell

Μετά τη βαριά κι ασήκωτη συνεργασία της με τους Thou, η ERR επιστρέφει με ένα προσωπικό, ακουστικό άλμπουμ στο οποίο καταφέρνει και βγάζει όσο περισσότερο πόνο μπορεί. Τέταρτη θέση λοιπόν, ψηλά, ίσως κι επειδή της το χρωστούσα μιας και το "On Dark Horses" κατάφερα να το πάρω χαμπάρι μετά το πέρας της #blogovision2018. (Πάτα Play στο The Company)

05. Mastodon - Hushed and Grim

Σε κάθε νέο άλμπουμ των Mastodon υπάρχει μια μερίδα κριτικών που ξεκινάει με ενθουσιώδεις εκφράσεις τύπου "Οι Mastodon επέστρεψαν για τα καλά". Δισκογραφικά πότε δεν έφυγαν. Όλα τα άλμπουμ τους από το "Hunter" κι έπειτα παραμένουν σε υψηλό επίπεδο, απλώς είναι ένα κλικ κατώτερα. Τώρα γιατί το ξεχνούν; Μάλλον γιατί το μυαλό τους είναι κολλημένο στο "Crack The Skye". Τέλος πάντων. Το "Hushed and Grim" θα ήταν ό,τι καλύτερο έχουν κάνει από το "Hunter" και μετά αν ήταν μισή ώρα μικρότερο κι αν τραγουδούσε λιγότερο o Brann. Δεν μπορούμε όμως να τα έχουμε όλα στη ζωή. (Πάτα Play στο Pushing The Tides)

06. King Woman - Celestial Blues

Δεύτερη συμμετοχή για τους King Woman της Kris Esfandiari σε λίστα μου. Αν θέλαμε να βάλουμε ταμπέλες στο "Celestial Blues", θα λέγαμε πως είναι doom metal με gothic και shoegaze στοιχεία και avant garde φωνητικά. Αν δεν θέλαμε, θα λέγαμε πως είναι από αυτά που αρέσουν σίγουρα ή και μόνο στον Βαγγέλη. (Πάτα Play στο Psychic Wound)

07. Red Fang - Arrows

Κλειδωμένο στο στοίχημα πως θα βρει θέση στη φετινή μου λίστα το "Arrows" των Red Fang. Άλλωστε έχω δώσει μέχρι και τη δεύτερη θέση σε παλιότερη δουλειά τους. Ναι, είμαι μεγάλος φαν των πλακατζήδων από το Portland που εδώ ρίχνουν στροφές και βγάζουν ένα βρώμικο και πιο σκοτεινό απ΄ότι φαίνεται άλμπουμ.( Πάτα Play στο Why)

08. Converge and Chelsea Wolfe - Blood Moon I

Εδώ έχουμε μια δισκογραφική συνεργασία ανάμεσα στους Converge και στους Chelsea Wolfe, Ben Chisolm και Stephen Brodsky, που είχε ξεκινήσει σαν συναυλιακή συνεργασία το 2016 στο φεστιβάλ Roadburn. Αν αδικώ με την όγδοη θέση αυτό το άλμπουμ, ο φταίχτης είναι η ημερομηνία κυκλοφορίας του και ίσως και η Kristina Esfandiari. (Πάτα Play στο Coil)

09. Deafheaven - Infinite Granite

Οι Deafheaven, στο τέταρτό του άλμπουμ, αλλάζουν τον ήχο τους και ακούγουνται σαν τους Alcest. Κερδίζουν μια υψηλή σχετικά θέση στην εικοσάδα μου καθώς το "Infinite Granite" ήταν ό,τι καλύτερο, μαζί με τους Alcest, για το ταξίδι Πάτρα - Μεσσηνιακή Μάνη. (Πάτα Play στο Great Mass of Color)

10. Filth is Eternal - Love is a Lie, Filth is Eternal

Οι Filth is Eternal δεν είναι νέο συγκρότημα. Είναι απλώς οι Fucked & Bound που άλλαξαν το όνομά τους ίσως για να μην φέρνουν σε δύσκολη θέση τους οπαδούς τους όταν προσπαθούν να γκουγκλάρουν για νέα τους. Το "Love is a Lie, Filth is Eternal" περνάει την κόκκινη γραμμή των κανονισμών της Blogovision αλλά μιας κι έχω ήδη θυσιάσει ένα LP και δυο EP, είπα εδώ να πατήσω πόδι. (Πάτα Play στο Pearl Slug)

11. Khemmis - Deceiver

Πρώτο LP χωρίς την πολεμίστρια ή τον μάγο στο εξώφυλλο για το doom metal συγκρότημα από το Denver του Colorado που έχει πάρει το όνομα του από την αρχαία ελληνική ονομασία πόλης της Αιγύπτου. Επίσης πρώτο LP σαν τρίο, χωρίς τον μπασίστα τους Dan Beiers, με τον κιθαρίστα Ben Hutcherson να αναλαμβάνει και αυτά τα καθήκοντα κατά την ηχογράφησή του. (Πάτα Play στο House of Cadmus)

12. Iron Maiden - Senjutsu

Να πω την αλήθεια, δεν περίμενα το 2021 να έχω άλμπουμ των Iron Maiden στην εικοσάδα μου. Το τελευταίο τους που πραγματικά μου άρεσε ήταν το "Fear of the Dark" του '92. Τα μεταγενέστερα, είτε με τον Bayley είτε με τον Dickinson, απλώς με παρακινούσαν να ξανακούσω κάποιο από τα '80s ή κάποιο από τα τελευταία προσωπικά του Dickinson. Και να που το "Senjutsu" έκανε την έκπληξη! (Πάτα Play στο Days of Future Past)

13. Amyl and the Sniffers - Comfort To Me

Οι Amyl and the Sniffers είναι ένα punk rock συγκρότημα από τη Μελβούρνη. Αυτό σημαίνει πως κατά 99% έχει ακουστεί τραγούδι τους στο Delicasseten και πως κατά 85% έχω κάνει σχόλιο τύπου "παίχτε Pagan" στο τσατ. Το "Comfort To Me" είναι το τρίτο τους άλμπουμ.(Πάτα Play στο Choices)

14. Every Time I Die - Radical

 

Με τους Every Time I Die δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα. Φέτος που ασχολήθηκα και αποφάσισα να βάλω άλμπουμ τους στη λίστα μου κόντεψαν να διαλυθούν και ίσως στο τέλος όντως να το κάνουν. ( Πάτα Play στο sexsexsex)

15. Lingua Ignota - Sinner Get Ready

 

Τι να πει κανείς για την Kristin Hayter και τη μουσική της; Πολλά! Εμένα όμως δεν μου έρχεται τίποτα αυτήν τη στιγμή πέραν του ότι βγάζει την ψυχούλα της στο μικρόφωνο. (Πάτα Play στο REPENT NOW CONFESS NOW)

16. Capra - In Transmission

Οι Capra προέρχονται από το Lafayette της Louisiana και παίζουν μεταλλικό χάρντκορ. Το "In Transmission", που αποτελεί το πρώτο τους LP, σχεδίαζαν να το βγάλουν αρκετά νωρίτερα αλλά και αυτοί, όπως όλοι μας, βρέθηκαν μπροστά στο εμπόδιο της πανδημίας. (Πάτα Play στο The Locust Preacher)

17. Tribulation - Where the Gloom Becomes Sound

Το συγκεκριμένο άλμπουμ είχα ξεχάσει να το ακούσω, το πήρα χαμπάρι όταν διάβασα τη λίστα του decibel πριν μερικές μέρες. Βρίσκεται εδώ, ούτε εντελώς στον πάτο επειδή ίσως να άξιζε κάτι καλύτερο, ούτε όμως και ψηλά, μιας και στην προηγούμενη της μορφή είχε εισχωρήσει ένα EP στην εικοσάδα μου. (Πάτα Play στο Dirge of a Dying Soul)

18. Snail Mail - Valentine

 

Κοίταζα τα "Must Hear Albums" του albumoftheyear.org και όταν έφτασα στο εξώφυλλο του Valentine σκέφτηκα πως η κοπελίτσα της φωτογραφίας εμένα μου φαίνεται συμπαθέστατη. Κάπως έτσι έβαλα να το ακούσω και κάπως έτσι η Snail Mail, κατά κόσμον Lindsey Jordan, κάνει πρεμιέρα σε λίστα μου για την Βlogovision. (Πάτα Play στο ομώνυμο)

19. The Ruins of Beverast - The Thule Grimoires

Οι Ruins of Beverast αποτελούν το σόλο πρότζεκτ του Γερμανού Alexander von Meilenwald, πρώην ντράμερ των Nagelfar και μεγάλου fan της Jex Thoth. To Thule Grimoires είναι ένα concept album ακραίου μεταλλικού ήχου με θεματολογία το τέλος του κόσμου. Ό,τι καλύτερο δηλαδή για την πανδημία. (Πάτα Play στο Kromlec'h Knell)

20. Warish - Next To Pay

Ξεκινώ τη φετινή μου λίστα με το άλμπουμ του συγκροτήματος του γιου του σκέιτερ Tony Hawk. O Riley Hawk και η παρέα του παίζουν thrashy punk/grunge και ήταν ό,τι καλύτερο για εκείνη την εποχή που περιμέναμε να κάνουμε την πρώτη δόση Astrazeneca. (Πάτα Play στο Say To Please)