Με άφησε πολύ πίσω η #blogovision.
MARVEL
Στο Infinity #6 οι Avengers και οι φίλοι τους κατατροπώνουν τον στρατό του Thanos και τελικά, από σπόντα, και τον ίδιο. Τίποτα όμως δεν τελειώνει όπως φαίνεται από τους διάφορους επιλόγους μα και από το New Avengers #12 που πιάνει το νήμα αμέσως μετά. Χωρίς να εντυπωσιάζουν αποτελούν δυο πολύ καλά comics. Για το Uncanny Avengers #14 δεν μπορώ να αποφασίσω. Ίσως να φταίει το τόσο θανατικό.
To Wolverine And The X-Men #38 πέρα από το έξυπνο σχέδιο που αποκαλύπτεται στο τέλος είναι μετριότατο και αναίτια χαοτικό. Το Wolverine And The X-Men Annual #1 που έχει σαν πρωταγωνιστή τον Kid Gladiator είναι καλύτερο. Το All-New X-Men #19 όμως είναι μέτριο προς κακό. Τεράστια διαφορά σε ένα μόνο τεύχος.
Το FF #14 είναι λίγο πιο πυκνογραμμένο απ'ότι θα'θελα μα είναι καλό. Το Hawkeye #14 που επικεντρώνεται στην Kate Bishop σε αυτό το τεύχος επίσης. Το Kick-Ass 3 #5 όχι ιδιαίτερα, το Cataclysm Ultimate X-Men #1 to ίδιο.
DC
Ωραίο ρε το Aquaman #25. Ποιος θα το πίστευε πως θα συνεχίζω να διαβάζω αυτό το comic δυο χρόνια μετά το reboot! Επικές μάχες και μεγάλα συμβάντα τα οποία όμως έρχονται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην σχέση του Arthur και της Mera! Καλούλι ήταν και το Year Zero Catwoman #25. Πως η Selina αποφάσισε να γίνει κλέφτρα μέσες άκρες. Στο Damian Son Of Batman #2 βλέπουμε πόσο καλός καλλιτέχνης είναι ο Andy Kubert και πόσο μέτριος συγγραφέας. Ενδιαφέρον είναι το Talon #13. Πολύ όμορφο το σχέδιο του Simeoni όπως και στο προηγούμενο τεύχος. Ευχάριστο το Tom Strong And The Planet Of Peril #5, τίποτα παραπάνω.
ΙNDIES
Στο Saga #16 φτάνουμε επιτέλους (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!) στα γεγονότα του τεύχους #12. Επιτέλους. Δεν γράφω τίποτα άλλο γι'αυτό το comic. Στο Thief Of Thieves #18 γίνονται διάφορες ανατροπές. Στο Walking Dead #117 μάλλον καμία. Από την Dark Horse διάβασα τα Itty Bitty Hellboy #4 αμέσως ενώ άφησα για μετά τα Massive #17 και Mind MGMT #17. Ναι, πρέπει να κοιτάξω τι γινόταν στα προηγούμενα τεύχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου