Σαν πολύ να το καθυστέρησα αυτό το post. Πάρα πολύ.
Κάτι καλό συνέβη που το καθυστέρησα όμως. Θα γράψω για το Animal Man #11 μα και για το Swamp Thing #11 που για κάποιους λόγους βγήκε μια βδομάδα αργότερα. Κι εντάξει, καλύτερα έτσι, μιας και σε αυτά τα τεύχη επέρχεται η αναμενόμενη σύγκλιση. Η οποία γίνεται λίγο πιο άκομψα απ'ότι θα περίμενε κάνεις πράγμα όχι εύκολα αποδεκτό μιας και προετοιμαζόταν σχεδόν από την αρχή της κυκλοφορίας των δυο αυτών comics. Πάντως κανένα δεν είναι άσχημο, κάθε άλλο μάλιστα, ενώ το Animal Man είναι το πιο ενδιαφέρον και σε φάσεις πιο αστείο εκ των δυο. Ξέρω, το παίζω αντικειμενικός ενώ θα έπρεπε να παραβλέψω πολλά και να χοροπηδάω μόνο και μόνο που διαβάζω για τον Anton Arcane.
Τουλάχιστον αυτή η αντικειμενικότητα θα βγει σε καλό τώρα που θα γράψω για το Before Watchmen: Ozymandias #1. Εδώ έχουμε να κάνουμε με το καλύτερο μέχρι τώρα Before Watchmen το οποίο είναι άνετα το πιο όμορφο χάρη στον Jae Lee ενώ καταφέρνει να είναι ένα ουσιαστικό αλλά και ανούσιο ταυτόγχρονα comic. Ανούσιο γιατί αυτό που κάνει είναι ουσιαστικά να κοπιάρει την ιστορία του Ozymandias από το Watchmen. Ουσιαστικό γιατί καταφέρνει να σταθεί μόνο του, χωρίς να έχει προαπαιτούμενο το Watchmen ενώ ταυτόγχρονα προσθέτει κάποια στοιχεία μα με τον δέοντα, τέλος πάντων, σεβασμό.
Τι άλλο καλό; Το Action Comics #11. Ναι, ας το πάρω απόφαση, δεν μεγαλούργησε εδώ ο Morrison, τα καλά πράγματα τα κράτησε για το Batman Incorporated μα παρ'όλα αυτά ένα καλό comic. To Dial H #3 συνεχίζει να είναι καλό και προπαντός έχει δημιουργική τρέλα, μπόλικη φαντασία ενώ μπορείς παρ'όλα αυτά να ακολουθήσεις εύκολα την ιστορία. Θα το ζήλευε και ο Morrison.
Aπό Vertigo υπάρχει το πολύ καλό Fairest #5 το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ασχολείται με την τρομερή μονομαχία μεταξύ της Lumi και της Hadeon. Επικά πράγματα. Επίσης υπάρχει και το I Zombie #27 όπου λίγο πριν το τέλος η Gwen μαθαίνει τις κρυφές πτυχές του σχέδιο του Amon. Κι εντάξει, δεν την αρέσουν, σε κανέναν δεν θα άρεσαν.
Συνεχίζω να διαβάζω το Orchid της Dark Horse που έχει φτάσει στο τεύχος #8. Αξίζει. Το Cape 1969 #1 της IDW, prequel του The Cape όμως δεν αξίζει. Δεν ξέρω, δεν μου άρεσε. Τα Invincible #93 και Thief Of Thieves #6 της Image είναι αρκετά καλά. To twist πάντως του δεύτερου πρέπει να πω πως το είδα να έρχεται, ελπίζω να με ικανοποιήσει το πως και το γιατί.
Τελειώνω με Marvel. Σχετικά καλό τεύχος το Avengers Vs X-Men #7. Πήρε τα πάνω της αυτή η σειρά, ήθελε πέντε τεύχη να τα καταφέρει, τεύχη που πρέπει να διαγραφτούν από την μνήμη μας, μα τουλάχιστον διαβάζουμε τώρα κάτι αξιοπρεπές. Για την ώρα αρκεί αυτό, για το μέλλον αμφιβάλλω. Το Ultimate Comics Spider-Man #12 όμως είναι πραγματικά καλό. Και μου αρέσει που κι εδώ ένας θείος θα σημαδέψει την ψυχή του Miles με τόσο όμως διαφορετικό τρόπο σε σχέση με την περίπτωση του Peter.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου