Slow Week... Βαριέμαι και γω οπότε μόνο για δυο τίτλους θα μιλήσω, για το House of Mystery και την χαζο-Μπάφι...
Το House of Mystery v2 010 ήταν σε καλά επίπεδα όπως το συνηθίζει άλλωστε. Ο πατέρας της Fig δίνει κάποια στοιχεία όσον αφορά την πρώτη αλλά και το μυστηριώδες πανδοχείο αφήνοντας όμως πολλά έξω. Αστεία και χαριτωμένη η ιστοριούλα του επιλόγου!
Περνάω στο Buffy the Vampire Slayer #22. Άλλο ένα απαράδεκτο τεύχος, στα ίδια επίπεδα με το κακό προηγούμενο και μια κατάσταση που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν τελικά το τεύχος του Loeb δεν ήταν τόσο κακό. Μαζί με το μέτριο storyline του Whedon στον κόσμο της Fray ένα πολύ κακό εξάμηνο για αυτό το comic. Μα καλά, έτσι ξαφνικά έγινε outing στα Βαμπίρια τα οποία αντιμετωπίζονται από τον κόσμο με συμπάθεια ενώ οι Slayers που είναι άνθρωποι ως επί το πλείστον, με αρνητισμό; Ρε, είμαστε σοβαροί; Αμ το άλλο; Βαμπιρογατάκια που τα καταπίνεις και σε κάνουν ζόμπι και συζητήσεις μεταξύ Kennedy και Satsu περί σχέσεων. Φοβάμαι πως θα ξαναεμφανιστεί και κανάς Riley στο επόμενο θα με αποτελειώσει! Δεν με βλέπω καθόλου καλά...
2 σχόλια:
Mindmeld! Το arc με τη Fray μου άρεσε λίγο περισσότερο από ό,τι σε εσένα, βέβαια, (απλώς κάπως βεβιασμένο σε σημείό ήταν, κατά τα άλλα ενδιαφέρον αν και σε καμία περίπτωση ολοκληρωμένο σαν τα πρώτα επεισόδια) αλλά η γενική λογική ίδια είναι...
Στο arc με την Fray με χάλασε αφάνταστα και το artwork του Moline. Ήταν σκιά του εαυτού του σε σχέση με την δουλειά που είχε κάνει στο Fray mini series.
Δημοσίευση σχολίου